Bir ayədə "Sevdiyiniz şeylərdən (haqq yolunda) sərf etməyincə savaba çatmarsınız. Şübhəsiz ki, Allah (Onun yolunda) xərclədiyiniz hər bir şeyi biləndir! (Al-İmran Surəsi, 92) hökmüylə əhəmiyyətli bir həqiqət bildirmişdir. İnsanları həqiqi mənada yaxşılığa çatdıracaq olan ən fundamental əxlaq xüsusiyyətlərindən biri "fədakarlıq"dır. Fədakarlıq; insanın sahib olduğu, sevdiyi, dəyər verdiyi şeylərdən heç düşünmədən və sevə sevə fəda edə bilməsidir. İnandığı dəyərlər ya da sevdiyi insanlar uğruna lazım olduğunda hər cür çətinlik və çətinliyi gözə ala bilməsi, bu mövzuda əlindən gələnin ən çoxunu edə biləcək şövq, əzm və iradəni özündə tapa bilməsidir. Öz mənfəətləriylə, inandığı dəyərlər ya da sevdiyi insanların mənfəətləri arasında seçki etməsi lazım olduğunda öz mənfəətlərindən imtina edə bilməsi, bu uğurda maddi mənəvi hər cür fədakarlıqda ola bilməsidir.
Ancaq insan nəfsi eqoizm, eqoistlik kimi müxtəlif pis əxlaq xüsusiyyətlərinə uyğun bir qurluşda yaradılmışdır. Nəfsini öyrətmədiyi təqdirdə, bu eqoistcə duyğular adamın bütün əxlaqına hakim olar. Belə bir adam isə ümumiyyətlə hər kəsdən çox hətta çox vaxt yalnız özünü düşünər. Özü üçün daim hər şeyin ən yaxşısını, ən gözəlini, ən mükəmməlini istər. Allah Quranda insanın nəfsində var olan bu ehtiras dərəcəsindəki eqoizm duyğusuna belə diqqət çəkmişdir:
Həqiqətən, insan (sərvətə) çox həris (tamahkar və kəmhövsələ) yaradılmışdır! Ona bir pislik üz verdikdə fəryad qoparar. Ona bir xeyir nəsib olduqda isə xəsis olar. (Məraic Surəsi, 19-21)
Nəfsin bu zəifliyindən xilas olmaq, imanı qavramaq və Quran əxlaqını yaşamaqla mümükün olar. Quranda bildirilən həqiqətləri və Allahın əmr etdiyi əxlaq anlayışını qavrayan bir kimsə, həyatının hər anında fədakarlıq göstərə biləcək bir əxlaqa çata bilər. Çünki Allah, "Allahdan (Allahın əzabından) bacardığınız qədər qorxun. (Sizə verilə öyüd-nəsihətə) qulaq asın; (Allaha və Peyğəmbərinə) itaət edin və (mal-dövlətinizdən Allah yolunda) xərcləyin. Bu sizin özünüz üçün xeyirli olar. (Allah tərəfindən) nəfsinin xəsisliyindən (tamahından) qorunub saxlanılan kimsələr – məhz onlar nicat tapıb səadətə qovuşanlardır!" (Təğabun Surəsi, 16) ayəsiylə dünyada və axirətdə insanları qurtuluşa yönəldəcək olan rəftarların, nəfslərinin bu pis xüsusiyyətlərindən çəkinmək olduğunu bildirmişdir.
