Fədakarlıq

Mömin insanları qorxaqlığa deyil, cəsarətə sövq edər. Allah üçün hər cür fədakarlığa, coşğuyla hazır ruha sövq edər.

Zaman keçdikcə qarşındakı insanın vəfasını, sədaqətini, şəxsiyyətini, fədakarlığını gördükcə insan daha çox sevər. Yaşla, zamanla sevgi azalmaz.

Səbirli, bağışlayıcı, mərhəmətli, dürüst, gözəl sözlü, təvazökar və fədakar olan sevgini tapar.

Müsəlmanın əsas xüsusiyyəti dürüst olmasıdır. Mömin lazım gəlsə özü çətinlik içinə girər, lakin mömin qardaşlarına yük olacaq bir şey etməz.

Sən müvəqqəti dünyanı istəsən, Allah dünyanı səndən həmişə uzaqlaşdırar, dünya bu dəfə başına bəla olar. Halbuki, fədakar insanlarla dünya gözəl olar. Məsələn, Peyğəmbərimiz (s.ə.v) fədakar idi. Səhabələr də fədakar idi. Heç biri mənfəətpərəst deyildi. Mənfəətpərəst insanların olduğu cəmiyyətlər çökür.

Mükəmməl əxlaq nədir? Səbir, şəfqət, fədakarlıq, dürüstlük, cəsarət, vəıqda insanda bunları etmək məsələsində qəflət yaranır. Məsələn, Allahı sevər, lakin namaz qılmaz. "Mən Allahı sevirəm, Allahın mənim namazıma ehtiyacı yoxdur" deyər. Çox pulu olar, kasıblara paylamaz. "Kasıb necə olsa tapar, lakin mən Allahı çox sevirəm, bu pulla xoşbəxt oluram, Allaha daha yaxın oluram" deyər. Cəsarət göstərməz; "mən indi belə bir şeydən ötrü həyatımı təhlükə altına atmayım, gözəl yaşayıram" deyər. Allah qorxusu olduqda cəsarət göstərilər.