Əmri-maruf nehyi-münkər, yaxşılığı əmr edib pisliyi qadağan etmək müsəlmanlar üçün fərzdir, bu müsəlmanın məsuliyyətidir. Allah əmrini bildirdiyi üçün heç kim qəzəblənməz, inciməz.
Tayyib hocamın və əsgərimizin cənub-şərq sərhədlərində həyata keçirdiyi əməliyyatda ordumuza və prezidentimizə tam dəstək veririk, heç kim boşuna gündəmi pozub diqqət yayındırmağa çalışmasın.
“Nifrət insanları”nın sevdiyi heç kim olmur. Ərəbdən, kürddən, ələvidən, hamıdan nifrət edirlər. Niyə nifrət etdiklərini də bilmirlər. Bu nifrət müəyyən mənada ruhi xəstəlikdir.
Müsəlmanların camaat halında olması Quranın əmridir. Mənim bu mövzudakı meyarım hansı camaat dinsizliyin fəlsəfəsi olan darvinizmi aradan qaldırmaq üçün var gücü ilə mübarizə aparırsa, İslam Birliyini həmişə gündəmdə saxlayırsa, mehdiyyəti, məsihiyyəti müjdələyirsə o camaatla ittifaq etmək lazım olmasıdır. Belə camaat bizdən başqa elə də olmadığı üçün biz ön plana çıxırıq. Bizdən başqa da küfr əhlini və münafiqləri hədəf qəbul edən demək olar ki, heç kim olmadığı üçün İngiltərə dərin dövlətinin, münafiqlərin, küfr əhlinin ən çox diqqətini çəkən oluruq. Bütün həmlələrə baxmayaraq, sarsılmadan irəliləyirik.
Münafiqin ləyaqətsiz və şərəfsiz olduğunu hər kəs bilər. Küfr əhli də münafiqlərin alçaq olduğunu bilər. Buna görə də, münafiqlərin yanına heç kim yanaşmaq istəməz. Quranda Samirinin təkbaşına buraxılması, münafiqlərin murdarlığı və iyrəncliyindən ötrü tənhalığa məhkum olmalarına işarə edən ayədir.
Allah münafiqləri qövm halına gətirir, normal insanlarla əlaqə yarada bilmirlər. Mütləq özləri kimi ləyaqətsiz, alçaq tiplərlə birlikdə olurlar. Müsəlmanların yanına dəstə-dəstə insanlar gələrkən, münafiqlərin yanına heç kim yaxınlaşmaz. Xüsusilə qadınlar heç vaxt münafiqlərə yaxınlaşmaz.