Münafığın ruhu olmadığı için hayvani bir içgüdüyle hareket eder. Münafıklar Peygamberimiz zamanında Peygamberimizin vefatını bekliyorlardı. Peygamberimizin vefat edeceğini tüm mallarının kendilerine kalacağını, kendilerinin de yiyip-içip, yatacaklarını Peygamberimizden kalan malları kullanacaklarını zannediyorlardı. Ancak Peygamberimizin gittikçe gençleştiğini, güzelleştiğini, sağlıklı olduğunu kendilerinin de eşek gibi çalışıp, hizmet ettiklerini ve yaşlandıklarını, tüm güçlerini kaybettiklerini gördüklerinde cinnet geçirdiler, adeta deliye döndüler. - Harun Yahya