Münafık hiçbir şekilde İslam’a hizmet etmek istemez. Asalak bir parazit gibi, kene gibi Müslümanların üstüne yapışır, öyle yaşar. Kan emici olarak hayatını sürdürür. Münafığın ancak göstermelik olacak kadar, Müslümanları kandırmak için, usulen, çok çok küçük atakları olur. Ama toplamına baktığında boştur, hiçbir şey yapmaz.
Münafık Müslümanların sunduğu konforu sonuna kadar kullanır ama kendisi Müslümanlara hiçbir katkıda bulunmaz. Bir ucundan dahi tutmak istemez. Müslümanlara hiçbir destek sağlamak istemez. En ufak bir iş yapmaktan, fayda sağlamaktan itinayla kaçınır.
Münafığın vasfı müminlerin dosdoğru yolunun üstüne oturur, pusu kurar. Gece yarılarına kadar, Müslümanlara ne pislik yapabilir, ne ahlaksızlık yapabilir onu düşünür. Vurup kafayı yatmak varken, Allah'a dua edip rahat yaşamak varken o pislikle uğraşır münafık.
Bazen müminlerde de münafık alameti olur, o vazgeçer ama münafık asla vazgeçmez. Yani gece gündüz oyun oynamaktan asla vazgeçmez.
Münafık müminlerin yanında, münafık alametlerini duyduğunda komaya girer ama ölmez. Komada yaşar. Mesela kalbi yirmi saniyede bir atar. Dakikada bir nefes alır ama ölmez. O öyle yaşamını devam ettirir. Ama uygun bir fırsat bulduğunda nefesi sıklaşır kalp atışı da hızlanır, yeniden ayağa kalkar.
Münafık, Allah’a gönül vermediği için Allah’ın dışında her şey onu ilgilendirir. Bir tek Allah’la bağlantı kurmak istemez. Allah’ı unutmak için her şeyi yapar. Saatlerce boş konuşmasının nedeni de odur. Allah’ı unutmak için yaptığı bir çalışmadır o. Kendini uyuşturmak için yaptığı bir çalışma.
Müslüman’da da münafık alameti az veya çok olabilir. Mesela korku bile bir münafık alametidir. Çünkü münafık çok korkaktır. Mümin iradesini kullanıp bunu ezecek.
Münafığın tam anlamıyla vazgeçmesi diye bir şey olmaz. Çünkü akıl hastasıdır münafık. Dengesiz bir varlıktır. Makul bir insan kişiliği gösteremez. Ama çok pasifize hale gelebilir.
1400 sene öncesini anlattığında, bunun münafığa dokunan bir yönü olmaz. Münafığın asrımıza göre yorumlanması çok önemli. Ayetlerle anlatılması önemli. O zaman münafığın kaçacak durumu kalmaz, iyice köşeye sıkışır.
İnsanlar Mehdiyet’in önemini pek anlamıyorlar. Hz. Mehdi kıyametin durmasına sebeptir. Yoksa kıyamet kapıya dayandı. Dünya çoktan kıyameti hak etti. Çünkü Darwinizm kanalıyla Allah bütün dünyada inkâr ediliyor. Bütün devletler, Türkiye dâhil her devlet cayır cayır Darwinist eğitim veriyor.
Kim ister yatakta ölmeyi? Şehadet, en güzeli odur.
Hz. Hızır (as) kimi zaman genç kimi zaman yaşlı insan görünümünde olur, atı boz ya da kır renkli olur. Ruhtan maddeye geçerken kimi zaman görülür.
Gerçek münafık ruh hastası oluyor. Sureti katiyede vazgeçmez. Ne yaparsan yap vazgeçmez. Eğilir, bükülür, şekil alır, mahlûkattan olduğu için, şeytan olduğu için vazgeçmez. Ama müminde de bazen münafık alametleri yoğun olur. Hepsini bırakıp normal Müslüman haline gelebilir.
Ahirette nasıl para, mal, mülk soruluyorsa en önemli sorulacak olan şey vakittir. Allah hepimize, “Vaktini nasıl harcadın?” diye soracak. Mümin bu gerçeği hiç aklından çıkarmayacak.
Münafığın ömür boyu takip edilmesi lazım. Münafık bir ruh hastasıdır. Bir şizofrendir. Yani tedaviyle iflah olan bir varlık değildir. Mutlaka pislik yapma eğilimindedir. Yılan gibi akar, yılan gibi sürekli bir hinlik peşindedir.
Münafık, Müslümanı beğenirse küfür onu beğenmez. Küfrün beğenmesi için sürekli küfrü beğeniyor gösterir kendini. Onun kitabını beğendiğini gösterir, işte yazısını beğendiğini gösterir. Münafıkların bir Müslümanın yazısını övdüğünü görmek pek mümkün değildir. Hep küfür hep küfür. Ama haysiyetsiz olduğu için bundan utanmaz, alenen yapar.
Münafık için, bir pisliği gece yapmak çok önemlidir. O melanet, o şeytanlık gece üstüne iyice çöker, ahlaksızlık yaptığı için onun yüzündeki münafık damgası daha yoğunlaşır, daha pisleşir.
İngiliz derin devleti çok kibirli enaniyetlidir. Münafık aşağılık kompleksi içinde olduğu için o kibir, enaniyet ve büyüklüğe hayranlık duyar. Onun enaniyetini bir filin enaniyeti gibi görür, kendinin enaniyetini de bir böceğin enaniyeti gibi görür ama hayran olur. Onun için onlara karşı çok saygılı olur. Küfre karşı, dalalete karşı, zalimlere karşı çok saygılı olur.
Samiri ömür boyunca yalnız yaşamış ve yalnız ölmüştür. Hiçbir münafık mutlu saadetli bir ortamda ölmez. Hep sürünerek bir köşede en pis şekilde ölürler.
İstihbarat, münafık için para demektir. Münafık Müslümanların bilgisini satarak geçinen bir alçaktır.
Münafık pis şeyleri toplar. Yani imani, Kurani bir şey toplamaz münafık. Nerede züppelik var, nerede çakallık var, nerede küfre sükse yapacak, nerede münafıklara kendini tanıtacak karanlık bir yön varsa gider onu bulur, onu bulmuş gibi yapar. Bununla kendi tanıtımını ön plana alır.