Canlı olmak

Cennetin vasfı her yerin canlı olmasıdır. Dünyada da her şey canlıdır ama Adetullah gereği Allah bu canlılığı bize göstermez. Cennette bardakların, koltukların, kuşların, çiçeklerin her yerin canlı olduğunu istediğimizde bizle konuştuğunu göreceğiz. Dünyada da mesela Hz. Musa’nın asası canlı ama Allah istediğinde o canlılığı görüyoruz. Cennette ise canlılık hep hakim.

Asıl olan ruhtur. Geçmişte insana gerçekten benzeyen çok çeşitli maymun türleri yaşamış olabilir. Bunları çıkarıp gösteriyorlar. Oysa BİR İNSANIN İNSAN OLMASI İÇİN GEREKLİ OLAN ŞEY RUHTUR. Ruha sahip olmayan fakat insana benzemiş olan canlılar yaratılmış olabilir. Fakat insana ruh verilmiştir. NEYE BENZEDİĞİ ÖNEMLİ DEĞİL, EĞER RUHU VARSA O İNSANDIR. Ruha sahip olduğundan, “ben benim” diyen, beyninde bir görüntü yaratıldığını kavrayabilen bir varlıktır insan.

İnsana benzeyen, ruh sahibi olmayan çok fazla canlı vardır. RUH VERİLMİŞ BEDENE BİZ İNSAN DİYORUZ. Önemli olan ruh sahibi olmaktır.

Monotonluk iyi değildir. İnsanlara zarar vermeyen delilik güzeldir. Monotonluk insanı sıkar. Değişik hoş müzikler, değişik hoş kıyafetler güzel oluyor.

Karmaşık bir şey yok, dünyada kısa bir imtihan dönemi var. Herkes iyi ve güzel olmak durumunda, güzel huylu olmak durumunda. Allah’ın varlığı apaçık görülüyor, çok aşikar.

KURAN, SEVGİNİN TEMELİNİ İYİ İŞLER. YANİ TEVRAT VE İNCİL’DE DE SEVGİ VARDIR. FAKAT ONLARDAN FARKLI OLARAK SEVGİNİN ZEMİNİNİ, AKLIN ZEMİNİNİ EN MÜKEMMEL ŞEKİLDE OTURTTURUR. Çünkü durduk yere sevgi oluşmaz. KURAN, SEVGİNİN NASIL OLUŞACAĞINI, BÜTÜN SİSTEMLERİNİ İNCE İNCE ANLATIR. Mesela doğru sözlü olmak, sabırlı olmak, münafıklıktan kaçınmak, cesur olmak, fedakar olmak. Bunlar oluşunca sevgi oluşur.