Neşe

İnsanların neşesi, mutluluğu ve özgürlüğü hayatidir. Tayyip Hocam ve Hükümetimiz’den istirham ediyoruz, “İnsanların mutlu olmasını istiyoruz, neşeye hürriyete öncelik vereceğiz. Gençlerin kadınların özgür olmasını istiyoruz. Hayatın dolu dolu olmasını istiyoruz.” açıklamalarına öncelik verirlerse çok güzel olur.

Pek çok yerde samimi dindarlık hakim olmadığı için insanların neşeyi yaşayacakları ortam da olmuyor. İnsanların mutsuzluğunun nedeni de imanın neşesinin bilinmemesidir. Arada parazitler olduğu için oluşan ortam gençleri çok geriyor. Hiçbir yerde sevgi olmamasına alışmış oluyorlar. Korkunç bir hayatı baştan kabul ediyorlar. Ya da suni sevgiye, çıkara dayalı bir sisteme razı oluyorlar. Gerçek sevgiyi değil sevginin edebiyatını biliyorlar.

Herkesin neşeli, birbirine selam verdiği, birbirine iltifat ettiği, kadınların çok özgür olduğu ve saygı gördüğü bir toplum olması güzeldir. İnsanları sevmek, onlarla arkadaş ve dost olmak dünyanın en güzel nimetidir. Ama insanlar en zevkli şeyleri terk etmişler; dost olmayı, vefayı, sevmeyi terk etmek çok acı bir durumdur.

Din hayatı öldürmez. Din hayata neşe verir. İnsan dindar olduğunda canlı, neşeli, hayat dolu bir karaktere girer. Gelenekçi İslam bunun aksini anlattığı için insanlar dindar olmayı içe kapanmak ve hayatı öldürmek olarak görüyorlar. Böyle olunca da ibadetlerini yapmak için yaşlanmayı bekliyorlar. “Yaşlanınca zaten yaşama zevkim kalmayacak, o zaman ibadet etmekle bir kaybım olmaz” diye düşünüyorlar. İbadet gençken de yaşlıyken de her yaşta yapılır. Dini yaşlandığı döneme ertelemek gelenekçi İslam anlayışının sebep olduğu bir yanılgıdır.

Mümine ağlamak, üzülmek yakışmaz. Çok ağlamak, az gülmek küfrün özelliğidir. Mümin ağlamaz, her zaman sevinç, hayır ve güzellik içinde olur.

Bağnazlık şeytanın bir oyunudur, şeytanın dinidir. İslam Kuran’ın dinidir. İslam dini arı ve tertemiz nur gibi dindir. Bağnazlık ise süt ile zehrin karışması gibidir. İslam dini görgü, neşe, kalite, sevinç, mutluluk, sevgi ve huzur dinidir.