Dewleta kûr a Amerîkayê li Rojhilata Navîn tundiyek wisa mezin pêk anî ku, wan sepandinan tundiyek mezintir derxist hole.
Jiber ku we got ol û jîyan pevre nabe, we mirov ji olê sar kirin û dûr xistin. Ol li plajan jî li cîhên kêfê jî heye.
Mirovan bi zorê ji olê sar mekin. Olê li mirovan wek tiştekî neyê femkirin nîşan medin. Oldarbûnê wek şerpezetî medin ber çavan.
Dibêjin yên ketin nava olê, nikarin bikenin, derkevin derve, kêfxweş bin, muzîkê guhdar bikin û bireqisin. Şeytan jî olê ewqas xerab nake.
Hezkirina Xwedayê ku hêzdar e bona mirovê belengaz nîmetekî mezin û serfirazî ye.
Ya ku bawermendan bênvedanî dike xizmeta Xwedê ye. Bawermend dema ku xizmet nake aciz dibe.
Dewleteke oldar ku li Iraq û Surîyê were avakirin, yan jî pergaleke ku Kurdan aram bike dê me şad bike. Em naxwazin Kurd bên çewisandin.
Gelek mirov kesên ku pê re têkilî girêdin, wan nêzî olê bikin û ji dil wan hez bikin nabînin. Hejmara oldarên dilovan kêm e.
PKK hîç kesekî dijberî xwe naxwaze. Li pişta propagandaya li dijî Barzanî jî ev daxwaza PKKê yekdesthilatî heye.
Kurdên oldar, Ereb û Tirkmen hemû li ber hedefa PKKê ne. Bila Tirkiye gelê herêmê bêxwedî nehêle.
Ger PKKyî jî naxwazin DAÎŞ wan tune bike, bila bên teslîmî Tirkiyê bin, ger yên sûcdar hebin dê cezayê xwe bikêşin.
Ger perçebûn çêbe, avabûna Yekîtiya Îslamê nepêkan dibe. Jiber vê yekê em li Başûrê Rojhilat destûr nadin modelek komunîst wek Koreya Bakur.
Ger em perçebûnê qebûl bikin, em di bin zulma komunîst de binpêbûna birayên me Kurd ên ku çend salan hatin çewisandin jî qebûl dikin.
Li herêmê xeynî Yekîtiya Îslamê ti çare bo miletekî tune ye. Divê Barzanî jî vê talûkeyê baş bibîne û xwe bi Yekîtiya Îslamê bigre.
Hezkirin, huner, xweşikî nîmetên herî rind ên Xwedê ne. Ji nav jiyanê derxistina van nîmetan, welêt jî cîhanê jî reşerewş dike.
Çareseriya her cure tundiyê, perwerdeya hezkirinê ye. Hezkirin xala jiyanê ya cîhanê ye, ger hezkirin nebe, jiyan nabe.
Ger şîmaneya efûkirina kujerên Mehmetçîk hebe, dê bibe bobelatek mezin. Ew yek tê wateya serbestiya kuştinê, nayê qebûlkirin.
Pêxemberê me mirovekî gelekî qeşeng û şemildar bû. Ew xêzkirinên bi navê karîkatur ew kesên xêzkar bi xwe ne.
Gorî serdestiya nijadê tevgerîn bêexlaqî ye. Jiber ku li Rojhilata Navîn xebatên îmanê nin e, mirov xwe nijadperestiyê digirin. Ne pêkan e.
Ne mumkun e ku li Rojhilata Navîn pergalek gorî nijadê ava be. Nijadekî saf tune ye. Em hemû zarokên Hz. Adem in.
Her cureyê nijadperestiyê nebaş e. Kurd mirovên nola nûrê ne, em serfiraz in ku bibin rêveberê me. Ramana gorî nijadê perçebûn e.