Divê teqez destûrê nedin wan Waliyên ku li herêmê ne ku rêzê li Kurdan nagirin. Ti mezintiya wan li ser gelê herêmê tune ye.
Bila dilê birayên me yên Kurd ferah be, dê ev rojan derbas bin. Bila girîngiyê nedin kesên ku qedrê wan nagirin, gelê me gelekî ji wan hez dikin.
Ger pirsgirêkeke birayên me yên Kurd çêdibe, bila ji me re bêjin em têxin rojevê. Em dixwazin ku bila ew dilrihet bijîn.
Gencên Kurd ên welatparêz ji bêzarbûna destê dewleta kûr a kevn mafdar in. Lê belê bi zêdetir hezkirin û azadî ve ev yek tê telafîkirin.
Ger Şiî Sûniyan, Sunî jî Şiîyan wek bêxwedê bibîne, bobelatek zaf mezin e. Gelek Misilman, ji cimaetek din bûnê jî hêrs dibin
Dema ku Pêxemberê me tiştekî jê hez bikira didît wiha digot; “Hemd ji Xwedayê ku xweşikiyan dikemilîne re”, û tesbîh dikir.
Dema ku Pêxemberê me li neynikê dinêrî, digot; “Xwedayo, exlaqê mîn jî wek xuluqandina min xweşik bike!”
Ew kesên bilêv dikin ku her tişt ewilî bo mêran heq bûye necamêriyê dikin. Ew kesê ku qîmetê dide jinan, tiştên wan aram dike jê nastîne.
Hema hema hemû çekên ku didin Iraqê dikevin destê DAÎŞê. Divê Amerîka şûna ku tim çekan bifiroşe, têkoşîna zanistî bike.
HDPê di beyannameya xwe de tiştên ku ev 40 sal in Ocalan dibêje nivîsiye, ev modela bi dewletên federe yên Tirk û Kurd ve perçekirin e.
Ew kesên ku Quranê bawer nakin, gorî rîvayetên nakok tev digerin, di heman demê de dujminê Pêxember in jî.
Divê HDP jidil be, bila nebêjin li dijî serokatiyê ne. Ya k udi beyannameye de vegotine, serokatiya herî berfireh e.
Alema Îslamê ti car naxwaze bifikire ku ev belayan ji ku tên. Dema ji Quranê ji Xwedê dûr dijîn, Xwedê aramiyê nade.
Zanist sedema bawerkirina Xwedê ye. Zanist rêya têgihîştina hunera Xwedê ye. Îmana jidil û durist bi deste aqil û zanistê di dil de cîh dibe.
Hîç ne normal e ku di meclîsê de jin gelekî kêm in. Divê herî kêm nîvê meclîsê jin be. Cîhê ku jin lê ye wek bihuştê ye.
Her kî be bila bibe, ger mirovek di sertên dijwar de behsa Xwedê bike, bo olê xîret bike, divê were destekkirin. Divê ev giyan belav be.
Hin mirov hene ku wisa bawer in ku kesên alim divê eksî û hêrs bin. Kesên zana rûnerm, xweşmîzac û têgihîştî ne.
Li ernîgariya Îslamê gelek zordarî li Misilmanan tê kirin, paşê jî dibêjin mirov çima xwe li tundiyê digirin. Heznekirin tundiyê tine.
Di gelek heyamên dîrokê de xwîn heye. Mirina Ermenan, mirina Tirk û Kurdan jî êş e. Mîna vê, reşerûpelên dîrokê gelek in.
Çand, pîrûpergal, huner û kalîteya kesên paşverû, û di seran ser de xwemezindîtina kesên nejidil mirovan ji ola Îslamê sar dike.
Dema ku tu diçî hecê, jin û mêr ligel hev îbadetê xwe dikin. Ew kesên ku dibêjin mêr nikare bi jinan re li heman deverê bimîne, bila vêya baş bifikirin.