HDPê di beyannameya xwe de tiştên ku ev 40 sal in Ocalan dibêje nivîsiye, ev modela bi dewletên federe yên Tirk û Kurd ve perçekirin e.
Divê HDP jidil be, bila nebêjin li dijî serokatiyê ne. Ya k udi beyannameye de vegotine, serokatiya herî berfireh e.
Li ernîgariya Îslamê gelek zordarî li Misilmanan tê kirin, paşê jî dibêjin mirov çima xwe li tundiyê digirin. Heznekirin tundiyê tine.
Di Şerê Yekem ê Cîhanê de li Anatoliyê bi milyonan mirovan jiyana xwe ji dest dan. Mafê Misilmanên şehîd bûne nayê rojevê.
Dema ku bi Ermenîstanê re diaxivin, behsa Qerebaxê kirin ne durist e. Divê hezkirin û xweşikî were nîşandan.
Di gelek heyamên dîrokê de xwîn heye. Mirina Ermenan, mirina Tirk û Kurdan jî êş e. Mîna vê, reşerûpelên dîrokê gelek in.
Divê mijara navbeyna Tirkiyê û Ermenîstanê, bi hezkirin, dostanî û xweşikiyê were çareserkirin.
PKK qaşogiravî nave perçebûnê nermikî dike û bi kubarî kanton binav dike. Her deverê perçe perçeyî dikin.
Xûyê Pêxemberê me gelekî xweşik bû, dilnermî, sebir, îhsan û îkrama wî gelek bû. Tenê yek carî dîtina wî dibû sedema îmana mirovan.
Dema ku Pêxemberê me li neynikê dinêrî, digot; “Xwedayo, exlaqê mîn jî wek xuluqandina min xweşik bike!”
Rêxistinek Marksîst û Lenînîst heye, ji 40 salan pêve perwerdeya bîrdozî dibîne. Heta ku vê bîrdoziya xwe bawer bikin, ka çima çekan daynin?
Dema ku îman tune be, mirov dibe çengek goşt, hewesa mirovan bo goşt ne hezkirin e. Navê wê tenê hewesa laşê mirovan e.
Ew kesên bilêv dikin ku her tişt ewilî bo mêran heq bûye necamêriyê dikin. Ew kesê ku qîmetê dide jinan, tiştên wan aram dike jê nastîne.
Çand, pîrûpergal, huner û kalîteya kesên paşverû, û di seran ser de xwemezindîtina kesên nejidil mirovan ji ola Îslamê sar dike.
Ew jiyana ku wan li ser navê Îslamê ava kiriye, cîhanê wek dojeh dike. Xwedê jî ji me dixwaze ku em cîhanê bikin bihuşt.
Dilê jina bawermend, dikeve teqwaya kesan, xofa Xwedê ya kesan û hezkirina Xwedê ya kesan.
Di dibistanan de qaşogiravî bi zanistê ve fêr dikin ku heşa Xwedê tune ye, di dersa 6em de dîroka Îslamê tê hînkirin. Ev yek dibe sedema qelsbûn aîmanê.
Xeynî Quranê helalî û heramî nabe.
Xwedê wan dewletên di nav şîrkê de ne tarûbar dike, mirov jî wisa dizanin ku bûyer xwe berê pêk tên. Halbû kî her yek ji hikmetekê tên.
Bingeha sedema ku alema Îslamê evqas êşê dikêşe, dûrketina ji Quranê ye. Xwedê aramiyê nade wan kesên Quranê kêm dibînin.
Sebir yek ji girîngtirîn nîşana hezkirinê ye. Ger nikare sebir bike, wisa ne hezkirin tune ye. Dema ku sebır tune be, hewes e ne hezkirin e.