Her kes tenê bona xwe hezkirin û dilxweşiyê dixwaze. Divê Misilman bi hebûna Misilmanên din ve şad be.
Dema ku tim bi tundî nêzî mirovan dibin wan berve tundiyê didefînin. Ger bi hezkirin tev bigerin tundî namîne. Dê Mehdî vê yekê bike.
Cihû û Ermen zengînîyên vî welatî ne. Terkandina Cihûyan a vî welatî ne tiştekî kêfxweşî ye. Divê dilê wan were kirîn.
Dema şehîd dikeve, dibêjin agir kete ocaxê. Ev gotinek şaş e. Agir na, nûr dikeve cîhê şehîd lê be.
Serokatî wek federasyonê ye. Divê mirov ji ber daxuyaniya xweserîyê li hember pergala serokatiyê metel nemîne. Divê ev şaşî bê sererastkirin
PKK wek nûnerê Kurdan derket û niha jî ax, ziman, nasname û hemû wan blindest kiriye. Ev yek paşguh nabe.
Li pey şehîdan mirov bi hezkirin û xofa Xwedê digirî, ger bi xembarî bigirîn ne gorî olê ye.
Di daxuyanîyên dema ku şehîd tên de divê peyvên xembûn û êşê neyên bikaranîn. Bila bêjin; “Gihîşt şerefa şehîdbûnê em şad bûn”.
Qaşogiravî jiyana Misilmanan gorî xwe erzan dibînin. Jin, zarok û sîvîlan her gav ji hewayê tên kuştin. Tirkiye nabe qasidê zulmeke wiha.
Tirkiye nabe şirîkê kujeriyê. Tirkiye nabe navgînê ji hewa bombebarankirina Misilmanan. Bila hukûmeta me di vê mijarê de biryardar be
Kurd kesên dildar û sertac in. Em hemû birayên me yên Kurd gelekî hez dikin. Kurd teqez tiştekî nebaş nakin.
Ji ber ku di destê PKKê de çek heye, gelek kes rêz digirin. Dema ku dest jî çekan berdan kesek guh nade wan. Lewre çekan bernadin.
Di pergala serokatiyê de ger radestî mafyayê bin, rîska darbeyê zêde dibe. Meksîka, Amerîka û Arjantîn mînakên nebaş in. Kêrî Tirkiyê nayê.
Ger êrîşî leşkerekî bikin, xwîna ewladekî me birijînin, tikilî hemû artêşa me dibe. Divê ev yek ji PKKê re neyê hîştin.
Em Laz, Gurcî, Kurd, Tirk, Ermen, Çerkez û Roman hemû bi hevre, bê cudahî ehlê vî welatî ne.
PKK ji dilovanî û kubariya gelê Tirk sûd werdigire. PKK belaya xwe digere lê belê ji bîr dike ku hêza Tirkiyê têra her tiştî dike.
Bila ti kes bo efûkirina Ocalan, serbestberdana kujeran û perçebûna Tirkiyê me îkna neke, em ê bî dadê dinyayê li wan reş bikin.
Ger pakêta ewlehiya navxweyî li dijî PKK û mînakên wê nebe û li dijî gel be, dê bibe sedema bê bereketiyek gelekî mezin.
PKK jî dixwaze wekî avabûnên mafyayî yên Meksîkayê li herêmê dewletek narko ava bike. Divê fem bikin ku ev yek çi talûke ye.
Pergala serokatiyê li Meksîkayê bû sedema dewletê ku kete destê mafyayê, li Amerîkayê jî car bi car dewlet dixitime û îş nake.
Demekî rêxistinek bi navê Ergenekon hebû û her roj mirov dikuştin. Êdî faîlê meçhul tune ne. Her kî be ku ev zulm xelas kiriye, jê re helal be.