Hin mirov wisa zanin ku ger bawer neke jî tiştek nabe. Berî her tiştî nankoriya nîmetên Xwedê dikin, berdêla wê jî heye.
Bêhna ku Xwedê daye hildidin, dîmenên ku Xwedê nîşan daye dibînin, heza ku Xwedê daye dikin lê belê naxwazin Xwedê bibîr bînin.
Zanist rêya femkirina hunera Xwedê ye.
Misilmanên ku kemaliya ezmûnê fem dikin, dilgeş dibin. Dijwarî dibe para her kesî lê belê dijber vê tênagên. Bawermend jî rêya xwe didomînin
Bikaranîna semyanê (ewrengî) şêweyeke teblîxê ye. Dema ku Melîkeya Sebeyê ewrengiya qesra Hz. Silêman dît îman pê anî.
Çekên di destê DAÎŞê de ji Amerîka, Germanya û hwd ne. Rewşeke ku Tirkiye çekan bide DAÎŞê tune ye.
Ew kesên ku dibêjin Kurd û PKK heman in, Kurdan baş nanasin. Şêweya PKKê ya bêxwedê û jiyana exlaqî ya Kurdan jev cuda ne.
Ez dostê Kurdan im, dijberê PKKê me. Ustadê min Kurd e. Kurd ango nûr . Ya qirêj PKK ye.
Di orjînala Îstîklal Marşiyê de ji bo gelê me tê gotin. Ya ku tê armanckirin miletê Îslamê ye. Hemû Misilmanên Kurd, Ereb, Tirk û Çerkes in.
Îngilîstana kûr û Amerîka dixwazin ji nû ve li herêmê nexşeyê çêkin. Dixwazin PKKya komunîst xurt bikin û Misilmanan biçewisînin.
Amerîkaya ku li herêmê PKKya komunîst xurt dike hay jê nî ne ku belayek çawa hildide serê xwe. Bi destê xwe canewaran dihewînin.
Ger Îran aşkere an jî veşarî bi Barzanî re pev biçe dê têkeve rêyek şaş. Serkevtî jî nabin, lewre bila dev jê berdin.
Bila Tirkiye bi aşkere pişgiriya Barzanî bîne ziman. Dewleta kûr a Îranê bi dijayetiya Barzanî ve şaş dike.
PKK têkilî gelê Kurd ên oldar bûye. Dixwazin kesên bêxwedê û bêkesayet bikin bela serê canên me Kurd.
Kurd berbext in, torin in, xwedî rûmet in, merd in mêrxas in. Teqez ne mîna avabûneke xayîn wek PKKê ne.
Kurd dostên min in, can û birayên min in. Bila qet kesek bêexlaqî meke û PKK û Kurdan yek megire.
Nêrînek gelekî şaş e ku mirov bêje bila Misilmanên berê xwe didin tundîyê bimrin. Divê pergala ku tundiyê dertîne were guherîn, kuştin ne çare ye.
DAÎŞ hukmên di pirtûkên hedîsan de disepîne. Kesên dixwazin tundî xelas be, bila bêjin ev hukum ne gorî Quranê ye.
Dema ku li pey Quranê neçin hişmendiya DAÎŞê pêş dikeve. Bingeha tundiyê xurafe ne. Çareserî berdana xurafeyan peyçûna Quranê ye.
Bidawîbûna tundîya DAÎŞê bi peyçûna Quranê ve mumkûn e. Hukmê Xwedê tunebûna “di olê de zordarî” ye. Di Quranê de fişarî û zorandin nî ne.
Ew tundiya ku DAÎŞ dike di Quranê de tune ye, lê di hedîsan de heye. Tiştekî neyê femkirin nî ne. Çareserî qebûlkirina têrkirina Quranê ye.