Xwedê hin hişyariyan dişîne ku mirov Wî bi bîr bixe, lê belê ev yek înkarkirina gelek mirovan ji zêdetir dike.
Li Tirkiyê ji hêla huner û kalîteyê paşveçûn çêbû. Ev talûkeyek mezin e. Divê Wezareta Kalîteyê ava be û piştgiriya kalîteyê were kirin.
Gelekî girîng e ku mirov kesên durust bigîhîne. Desthilatiya exlaqê Îslamê û Yekîtiya Îslamê ne bi siyasetê, bi îmanê ve dibe.
Bo desthilatiya exlaqê Îslamê, rêya herî xweş, belavkirina hezkirina Xwedê û rastiyên îmanê vegotin e.
Ew kesên ku Yekîtiya Îslamê armanc dikin, nikarin bi siyasetê biserkevin. Divê çalakiya kesên Îslamê belav dikin xurtkirina îmanê be.
Di axîr zeman de heta derketina Mehdî, dê bûyerên mezin bodomin. Ji berk u derketina Mehdî nêz bûye, bûyer ê şaş bihêlin.
Bi şer û xwînrijandinê ve ti pirsgirêk nayên çareserkirin. Kesek nafikire ku bi hezkirinê çareser bike. Kaînat bo hezkirinê hatiye çêkirin
Di pergala ortodoksî ya kevneparêz de mirov her gav helwestên ecêp nîşan didin, nayê femkirin ku kengî dost in an ne dost in, ne wefadar in
Bûyîna teknîkerê ol cuda ye, bi girtina rihê ol ve kûrahiya îmanê jiyîn cuda ye. Divê armanca Misilmanan îmana kûr be
Pêxemberê me di hedîsên xwe de derbarê axîr zeman de hurguliyên gelekî hêja dide. Ev hurgulî hemû der tên. Heşa hêj dibêjin derew e.
Cîhan gorî Mehdiyetê bi rêve diçe. Bixwazin nexwazin rastî ev e. Ger li dij bisekinin jî rastî naguhere.
Berê, dema ku digotin Ermen, Kurd û Elewî, wek çêr dihat dîtin. Ev yek bê exlaqiyek mezin e. Hemû jî mirovên wek nûr in.
Kurd, Elewî, Zaza û gelek mirovan di rûyê hin kesên be exlaq de gelek êş kişandin. Lê belê ne tene komekî, pirsgirêkên her kesî hene.
Ya ku divê li dijî terorê were kirin teqez têkoşîna ramanî ye. Divê keç û xort ne bi fikrek ortodoksî ve, bi fikrek ronak ve werin hînkirin.
Heta ku perwerdeya Darwînîst û materyalîst were kirin, li zanîngehan kes û komên tundparêz naqedin. Çareserî guherîna perwerdeyê ye.
Gelekî şaş e ku mirov hêvî bike li ODTUyê genc xwe bi xwe biparêzin. Divê teqez hêzên ewlehiyê xwendekaran biparizin.
Operasyona ku artêşa me li dijî PKKê kiriye, gelekî rast e û di cîh de bûye. Leşkerên me nûr in. Hemû jî zarokên Hz. Muhammed ên wek nûrê ne.
Xemila herî mezin a bihuştê hezkirin e. Xwedê neke ger li cîhekê hezkirin tune be, ew der dibe dojeh. Xwedê bihuşt bi hezkirinê xemilandiye.
Gelek alim tenê gilîkirinê dizanin. Rêya ku Xwedê nîşan dide, Pêxember dibêje ango Yekîtiya Îslamê û Mehdiyetê hîç venabêjin.
Ger perçebûn çêbe, avabûna Yekîtiya Îslamê nepêkan dibe. Jiber vê yekê em li Başûrê Rojhilat destûr nadin modelek komunîst wek Koreya Bakur.
Ger em perçebûnê qebûl bikin, em di bin zulma komunîst de binpêbûna birayên me Kurd ên ku çend salan hatin çewisandin jî qebûl dikin.