Sayın Adnan Oktar’ın 18 Aralık 2017 tarihli A9 TV canlı yayınından
İZLEYİCİ SORUSU: Sevginin önündeki engeller nasıl kaldırılır?
ADNAN OKTAR: İlk yapılacak şey iki tarafın da Allah'a bağlılığını net hale getirmek. İki tarafın da Allah konusunda tam mutabakat halinde olmasını sağlamak lazım. Biri Allah'a yakın biri uzaksa olmaz. İkisinin de Allah'ı çok sevmesi lazım. İkisi de birbirinin karşılıklı Allah'ın tecellisi olduğuna inanması lazım. İkisinin de kaderini Allah'ın yarattığını bilmesi lazım iki tarafında. Her gördüğünün Allah'tan kaynaklandığını bilecekler karşılıklı. Dolayısıyla şirkten kurtulmuş olacaklar. Sonsuza kadar beraber olacaklarını bilmeleri lazım. Çünkü seviyorsa Allah sonsuza kadar ayırmaz. Ses, görüntü, güzel kokusu, görünümüne ait her şey tamamını beyinde yaratanın Allah olduğunu bilmesi ve kaderde onları Allah'ın özel olarak karşılaştırdığını bilmesi gerekir. Yani rastgele bir karşılaşma değil de Allah'ın özel karşılaştırdığını bilmesi lazım. Bir işaret olduğunu bilmesi gerekir. Sevginin de kapısının sonuna kadar açık olduğunu bilmesi gerekir.
Fakat severken negatif yönlerin kapılarının tamamen kapatılması lazım. Yani müminin sevgisini engelleyecek negatif kapılar vardır. Şüphe, kuşku, sabırsızlık gibi olumsuz, negatif, insani özellikler. Bunların hepsinin kapısını tek tek kapayıp kilitlemesi lazım. Hiç açılmayacak hale getirmesi lazım. Ama işte cömertlik, fedakarlık, diğergamlık, egoistlikten, bencillikten kurtulmak, onun kapısını da sonuna kadar açması lazım müminin.
İyi bir dikkat gerekiyor, sabır gerekiyor. Ama bütün bunlara rağmen tabii her insan buna uygun olmaz. Sevgi için özel insanlar gerekir. Yani anormal insana böyle bir uygulama yapamazsın. Yanlış seçim yapıp çeliğe sarılmak gibi olur yahut bakıra sarılmak gibi olur. Bakırı öpmek gibi olur. Yani bakır ölüdür, ne yaparsan yap canlanmaz. Bir insanın da ruhu kapalıysa, Allah'la bağı yoksa onu açmaya çalışmak, ölüyü canlandırmaya çalışmak mümkün olmaz. O muazzam bir enerji sarf ettirir insana ve insanları sıkar bu. Onun için mutlaka ruh sahibi akıllı bir insanla karşılaşması lazım kadın ve erkeğin. Ve çok güvenilir olduğunu da görmesi gerekir. Çünkü zaten mümin ise gerçek anlamda Allah'a teslim olduysa güvenilirdir. Ama öbür türlü çok tehlikelidir. Aklı zayıf, imanı zayıf, Allah'la bağı zayıf olan bir insan yahut kadın olsun erkek olsun çok tehlikelidir. Yani şeytanın bir başka şekli olmuş olur. Her an insanın başını belaya sokabilir, her an bir dert açabilir. O artık tuzağa yatmış bir kurt gibidir. Her an bir pislik ve kötülük yapabilir. Ondan sevgi beklenmez. Ondan melanet gelebilir başka bir şey olmaz.
Onun için Müslüman öyle bir şeyde zorlamaya girmesi yersiz olur. Boşa vakit kaybı olur. Ama mümin muttaki bir insana kapıyı açmak lazım. Orada direnmek çok çok büyük terbiyesizlik ve vicdansızlık olur. Müminse, temiz bir insansa, güvenilirse daha hala küfürden kalan pislikte kapıları kapatmak, kapalı tutmak tek kelimeyle ahlaksızlıktır. Mümine kapı açık olur. Hastaya kapıyı kapatacaksın. Onunla kontağın kesilmesi gerekir.
Mesela sabırsızlık, sabırsızlığı kaldırırsın, adam egoist bencildir, egoistik bencilliği kaldırırsın. Ama en önemli şey egoistik bencilliğin kalkmasıdır. Kıskançlığın kalkması, zaten kıskançlıkta hiç aman oluşmaz, çok feci bir karardır. Yani kıskançlık bir nevi sevgi cinayeti için hazırlıktır. Kıskanç adam her an sevgiyi katletmeye hazır bir varlık konumundadır. Sevgiyi katletmek için sabırsızlanan birisi görünümündedir. Zaten ilk fırsatta sevgiyi katleder. Onun için sevgiyi katletmesini engellemek için kıskançlık huyunun ortadan kalkması gerekir. Onu kutsal görmemesi lazım bir insanın. Kıskançlık bir ahlak bozukluğudur. Allah'ın haram kıldığı bir fiildir. Bundan kaçınması lazım müminin. Kutsal değil. Yani nasıl fuhuş çirkin, domuz eti yemek çirkin, hırsızlık çirkinse, hasutluk da aynı şekilde çirkindir Kuran'a göre. Yani haset, kıskançlık Türkçesi kıskançlık, Arapça haset denir. Hasut denir haset edene. Bunu kutsal göremeyiz, göremez Müslüman. O zaman kötü olan her şeyi kutsal görmüş olur. Kötü olan hiçbir şey kutsal değildir. Kötü olan her şey ahlaksızlıktır, zulümdür. Onu kutsamak da olmaz. İstediği kadar toplum kutsasın, insanlar kutsasın, mümin onu kutsayamaz.
Ama tabii sevgi bir sanattır yani çok akıllı olmak gerekir. Sevgi ancak cennet ehline sunulan, cennet aklına sahip olan insanlar verilmiş gizli bir duyudur, yedinci duyudur. Bunu insanlığın büyük bir bölümü bilmez. Çok büyük bir bölümü bilmez. Sevgiyi bulan, bilen bir insanı gördü mü bir insanın dünyadaki en büyük hazineyi bulduğunu bilmesi gerekir. Öyle bir insan asla bırakılmaz. Yani gerçek sevgiyi bilen bir insanı bulduysa bir insan asla bırakmaması lazım. Bırakırsa bir daha öyle bir hazine bulamaz. Bulamayabilir. Çünkü onu kaybettiyse zaten layık değildir. Allah ona bir daha öyle birisini karşısına çıkartmaz. Artık kendi ve şeytanıyla baş başa kalır ve mahvolur Allah esirgesin.
Onun için sevginin müthiş bir ihtisas konusu olduğunu bilmek lazım. Çok ince akılla, detaylı akılla ortaya konan, çok fazla detayı olan bir güzellik olduğunu bilmek gerekir. Yani ulu orta herkese verilecek bir şey değildir.
