İbrahim-i Numani, Gaybet-i Numani, s. 251) HZ.

İ’lâmu’l-Verâ ve el-İrşâd eserlerinde İbn Kulûye, Küleynî, Ali b. Muhammed ve Hasan b.

İbrahim-i Numani, Gaybet-i Numani s. 169) HZ.

bahsettiği Mehdi Al-i Resul’de geçen Resul ifadesinin eser verilen anlamında olduğunu bu nedenle de

Ahir zamanın Mehdisi’nin ise sözde Üstad’ın hazırladığı eserlerden yararlanması nedeniyle eser sahibi

olamayacak dolayısıyla Mehdi Al-i Resul’de olamayacaktı()’den rivayet edilen hadis-i şeriflerde Hz.

Fakat HER BİRİ ÜÇ VAZİFELERDEN BİRİSİNİ BİR CİHETTE (açıdan) YAPMASI İTİBARIYLA (nedeniyle) AHİR ZAMANIN

Hz.

Mehdi (a.s)'ın üç büyük görevini yerine getireceğini açıklamıştıüzzaman, Hz.

Oysa, Bediüzzaman eserlerinde, kendisinin ahir zamanda müjdelenen Hz.

Mehdi olmadığını, nedenleri ile birlikte pek çok defa açıklamıştır.

Mehdi olmadığına dair eserlerinde yer verdiği açıklamaları ele alınmaktadır.

Mektuplar, Mektup 72), (Tarihçe-i Hayat, s. 258), (Hizmet Rehberi, s. 267), (Sikke-i Tasdik-i Gaybi,

Bu eserinden alınan sözlerindeki "TA AHİR " ifadesiyle, Risale-i Nur’un asıl sahipleri olarak nitelendirdiği

Mehdi (a.s)'ın gelişini göremeyeceğini; Hz.

Mehdi (as)'ı), Hristiyanların ise Hz.

Hz. Mehdi (as), Hz. Hızır (as) ve Hz. İsa (as)'ın da desteğiyle, savaşa asla izin vermeyecektir.

Mehdi (as)) döneminde iyi insanların iyiliği artar, kötülere karşı bile iyilik yapılır.

Onun için diyor; “Risale-i Nur Külliyatını” diyor “Mehdi hazır bir program olarak neşr ve tatbik edecek

“Ondan evvel” diyor, “bir taifenin uzun tasdikatı ile hazırladıkları eserleri kendinin hazır bir programı

Yani açık söylüyor Said Nursi ve “Mehdi” diyor “bunu hazır bir programı olarak kullanacak” diyor, Risale-i

Mehdi (as) zuhur ettiğinde Hz.

Mehdi (as)'ı işaret etse dahi, bunlar Hz.

(En'am Suresi, 158)Hz. Mehdi (as) döneminde de, Hz.

Ayrıca, Tirmizi “ El-Cami” eserinde ve Ebu Davud da “Sünen” adlı eserinde yaklaşık olarak aynı manaya

MEHDİ (AS) SANKİ BEN-İ İSRAİL'DEN BİR ADAMDIR.

"HZ. MEHDİ (AS)'IN GÖZLERİ ÇEKİKTİ" (Şeyh Muhammed b. İbrahim-i Numani, Gaybet-i Numani, s. 252)HZ.