PKK hewl dide ku dewletek Marksîst, Stalînîst ava bike. Divê her kes vê xetereyê bibine.

Bo mêran kêf û şahiyê serbest dibînin, bo jinan jî her tiştî qedexe dikin. Evqas zordestiya li ser jinan bi ti awayî ne wijdanî ye.

Gelê sîvîl ên ji Kobanê hatine, bila li Tirkiyê bimînin, rewşa Kobanê ji bo vegerê ne guncav e. Ew canê me ne, bila bisekinin.

Hin nivîskarên ku rêz li PKKê digirin, dema qala oldar û gele me dibe wek şêran dibin. Helwesteke gelekî çirkîn nişan didin.

Qaşogiravî jiyana Misilmanan gorî xwe erzan dibînin. Jin, zarok û sîvîlan her gav ji hewayê tên kuştin. Tirkiye nabe qasidê zulmeke wiha.

Tirkiye nabe şirîkê kujeriyê. Tirkiye nabe navgînê ji hewa bombebarankirina Misilmanan. Bila hukûmeta me di vê mijarê de biryardar be

Divê teqez baregeha Încîrlîkê bo bombebarankirinê neye bikar anîn. Ji hewa bombebarankirina Misilmanan kujerî ye, zordestî ye.

Kurd kesên dildar û sertac in. Em hemû birayên me yên Kurd gelekî hez dikin. Kurd teqez tiştekî nebaş nakin.

Ji ber ku di destê PKKê de çek heye, gelek kes rêz digirin. Dema ku dest jî çekan berdan kesek guh nade wan. Lewre çekan bernadin.

Di pergala serokatiyê de ger radestî mafyayê bin, rîska darbeyê zêde dibe. Meksîka, Amerîka û Arjantîn mînakên nebaş in. Kêrî Tirkiyê nayê.

Ger êrîşî leşkerekî bikin, xwîna ewladekî me birijînin, tikilî hemû artêşa me dibe. Divê ev yek ji PKKê re neyê hîştin.

Em Laz, Gurcî, Kurd, Tirk, Ermen, Çerkez û Roman hemû bi hevre, bê cudahî ehlê vî welatî ne.

PKK ji dilovanî û kubariya gelê Tirk sûd werdigire. PKK belaya xwe digere lê belê ji bîr dike ku hêza Tirkiyê têra her tiştî dike.

Bila ti kes bo efûkirina Ocalan, serbestberdana kujeran û perçebûna Tirkiyê me îkna neke, em ê bî dadê dinyayê li wan reş bikin.

Ger pakêta ewlehiya navxweyî li dijî PKK û mînakên wê nebe û li dijî gel be, dê bibe sedema bê bereketiyek gelekî mezin.

PKK jî dixwaze wekî avabûnên mafyayî yên Meksîkayê li herêmê dewletek narko ava bike. Divê fem bikin ku ev yek çi talûke ye.

Pergala serokatiyê li Meksîkayê bû sedema dewletê ku kete destê mafyayê, li Amerîkayê jî car bi car dewlet dixitime û îş nake.

Demekî rêxistinek bi navê Ergenekon hebû û her roj mirov dikuştin. Êdî faîlê meçhul tune ne. Her kî be ku ev zulm xelas kiriye, jê re helal be.

Ger yekî birîndar hebe, mirov bîrdoziya wî/ê dide aliyekî û derman dike. Tirkiye di vê mijarê de li ser rêya rast e.

Perwerdeya rast ew e ku, şaşiyên bîrdoziya Darwînîst û materyalist werin hînkirin û gencên gorî rihê Qurana pîroz werin gîhandin.