Sayın Adnan Oktar'ın 24 Mart 2018 tarihli Canlı Sohbetler yayınından.
İZLEYİCİ SORUSU: Manevi heyecanın olması için ne yapmalıyız?
ADNAN OKTAR: Manevi heyecan, iman heyecanını kastediyor herhalde, değil mi? İman heyecanı sessiz sedasız bir heyecandır aslında. Yanlış biliniyor olabilir belki o. Yani böyle insanı çok böyle irite eden, çok heyecanlandıran bir şey değildir. Sakin ve aklı başında fakat sürekli uyanık hikmetli hareket eden en kestirmeden netice alan, küfre karşı sürekli atak yapan, iyileri koruyup kollayan, Allah'ın menfaatlerini çok iyi koruyup kollayan bir akıl atağıdır. Ama bu olgun ve aklı başında tavır içinde kendini gösterir. Yani böyle bazı insanlar olur, mesela farz edelim Mehdi (as)’ı bulduğunu düşünüyor. Hakikaten eli-ayağı boşalıyor. Çok heyecanlı, gelip ağlıyor, coşkular oluyor böyle, istiğrak halleri, kendinden geçmeler, cezbeler, o çok geçici olur. Bazen 15-20 dakika, bazen yarım saat falan sürer. Sonra akşamına biter. Böyle bir İslam dini anlayışı olmaz. İstikrarlı, kararlı, kesintisiz, ölünceye kadar devam eden bir mücadele şeklidir bu, hiç taviz vermeden. O tarz olur. Bir derinlik içinde, samimiyet içerisinde, Allah'a derin aşkın sakin sessizliği olur. Aşıkta zaten şamata olmaz. Seven, tutkuyla bir kadına bakan bir insan müthiş bir derinlik içindedir. Sakin, derin, çok ihtişamlı bir duygu akışı içerisinde olur. O da Allah'tan kaynaklanır.
Dolayısıyla benim canım tabii ki onu kastetmiyor, bu öğrenmek istediği benim anlattığım ama yanlış anlaşılan bir yön de var, onu belirtmek için onu anlattım.
Allah'ın varlığı hemen zaten gözümüzü açtığımızda görülüyor. Fakat büyüklüğü için biraz bilgiye ihtiyaç var. Yani bilgi iyi olur, atomun yapısı, kainatın yapısı. Oradan anlaşılır gücünün ne kadar büyük olduğu. O anlaşılınca sessiz sakin bir dönem başlar, çok kararlı. Mesela bazen çok öfkelenen insan olur ama çok sakin olur. İman da öyledir. Onu fark eden bir insan çok sakin olur ama amansız bir kararlılığa dönüşür. Yani filmlerde oluyor, amansız bir öfke oluyor ama akıl almaz sakin oluyor. İmanda da öyle. Amansız bir kararlılığa dönüşür. Sakin fakat amansız bir kararlılık. O tarzdadır.
Mesela bak ben şu saat kaç? Beş. Normalde yatılır, vurur kafayı yatar bir adam. Neden? Amansız bir kararlılık var da onun için. Yani iman kararı var. Mesela sabah namaz kılarız, namazdan sonra yine devam edecek. Bu nedir? Yine amansız kararlılıktan kaynaklanıyor. Neden? Çünkü iman konusunda çok net bilgiye sahibim, kesin bilgiye sahibim. Kuran'da bu kesin bilgiye hakkul yakin deniyor. Hakkul yakinde insan çok sakin olur. Mesela Cibril (as) çok sakindir. Peygamberler çok sakin olur. Mesela gece karar veriyor Peygamber (sav) çok sakin, yarın diyor mesela şuraya yerle bir edeceğiz diyor. Örtesi gün yer yerinden oynuyor. Ama çok güzel vurup kafayt yatıyor normal uyuyor. Ondan kaynaklanan bir stres, uykusuzluk falan hali olmuyor. Peygamber (sav) mesela çok kibar, çok sevecen, karıncayı incitmeyen bir insan, bizzat 17 kişiyi kendi eliyle katletti müşriklerden. Yani akıl almaz merhametli. Bir kedi görüyor mesela, hayvanı uyandırmamak için orduyu onun kenarından geçirtiyor. O kadar merhametli. Ama İslam'a, Kuran'a saldırıldığında şah damarı çıkıyor, alın damarı böyle kabarıyor ama yine sakin. Ama kıpkırmızı oluyor. Bu iman öfkesi. Müslümanın tavrı bu.
