Илимпоздор 20-кылымдын баштарында бир нерсени байкашты: зат биз билгендей эмес эле. Зат катуу эмес эле. Заттын түсү жок эле. Жыт, үн жана сүрөттөлүш бербейт эле. Зат энергия гана эле. Биз отурган кресло, таянган столубуз, ичинде турган үйүбүз, итибиз, маңдайыбыздагы адамдар, имараттар, космос, жылдыздар, кыскасы, бүт заттык дүйнө бир энергия абалы катары гана бар эле. Ошондуктан затка таянган бүт философиялар бул күтүлбөгөн ачылыш аркылуу илимий жактан кыйрады. Илим адам денеси ичинде, бирок денеге тиешесиз, бүт заттык дүйнөнү кабылдаган, бирок өзү заттык эмес бир чындыктын далилин көрсөттү: адам рухунун.
