Karbon, canlı bedenlerinin en önemli yapıtaşıdır ve bu işlev için çok özel bir tasarımla yaratılmıştır. Fakat karbon temelli tüm canlıların varlığı ikinci bir şarta daha bağlıdır; enerji. Enerji, yaşamın vazgeçilmez bir ihtiyacıdır.
Yeşil bitkiler enerjiyi Güneş ışığından alırlar. Ama hayvanlar ve bizim için enerjinin kaynağı "oksidasyon" yani yanmadır. Bitkilerden aldığımız besinleri "yakarak" enerji elde ederiz. Yakma ise, oksidasyon teriminden anlaşıldığı gibi, oksitleyerek, yani oksijenle reaksiyona girerek gerçekleşir. İşte bu nedenle oksijen de kompleks yaşamın su ve karbon gibi temel bir şartıdır.
Bize enerji veren "yakma" reaksiyonu sonucunda, su ve karbondioksit yanında büyük miktarda enerji de açığa çıkar. Reaksiyonda belirtilen karbon bileşiklerinin başında, hidrojen ve karbon atomlarından oluşan hidrokarbonlar gelir. Örneğin glikoz (şeker), vücudumuzda sürekli olarak yakılarak enerji sağlanan temel bir hidrokarbondur.
İşin ilginç yanı, hidrokarbonları oluşturan hidrojen ve karbon atomlarının, oksidasyon için olabilecek en uygun atomlar olmalarıdır. Hidrojen, diğer tüm atomlar içinde, oksidasyona uğradığında en çok enerji açığa çıkaran atomdur.
Evrendeki tüm sistemler insan yaşamı için en uygun şekilde yaratılmıştır. Oksijen de Yüce Rabbimiz`in insanlara olan sonsuz merhametinin delillerinden sadece bir tanesidir.