Hayvanlar içinde bahar mevsimi canlanma zamanıdır. Havanın ısınmasıyla böcekler sırasıyla ortaya çıkar. Arılar ve kelebekler ağaçları ve çiçekleri tozlaştırmak için uçuşmaya başlarlar. Bombuslar baharda en erken mesaisi olan canlılardır. Çünkü havalar daha tam ısınmadan baharın ılık havasına karşı yalıtım sağlayan tüylü vücutlara sahiptirler. Bu tüylü vücutlar baharda havanın tam ısınmamış ilk zamanlarında onları korur. Kış uykusuna yatan canlılar uyanırlar. Baharda yavru hayvanlar kendini gösterir, her yerde tam bir canlılık meydana gelir. Kış mevsiminde daha sıcak iklimlerde yaşamak için göç eden pek çok hayvan tekrar geri döner. Göç eden hayvanlar Allah'ın ilham ettiği muhteşem zamanlamayla en doğru vakitte sıcak iklimlere göç etmeye başlarlar.
Göç eden hayvanların dönüşü
hayvanlar bulundukları yerleri terk ederek uygun ortamlara doğru, uygun zamanlarda göç ederler. Burada dikkati çeken en önemli nokta “uygun ortam” ve “uygun zaman” kavramlarıdır. Dünyanın dört bir yanındaki yüzlerce türde hayvanın hepsi, en küçüğünden en büyüğüne kadar bu uygun zaman kavramını çok iyi bilir. Göç eden canlıların şaşırmadan ve yanılmadan en doğru zamanda göç etmeleri apaçık bir mucizedir.
Kuşlar göçe başlamaya nasıl karar verirler?
Kuşların göç etmesini başlatan birçok neden vardır. Bu nedenlerden biri veya birkaçı oluştuğunda kuşlar için göç maratonu başlar. Bu etkenlerden biri, günlerin uzayıp kısalmasıdır. Gün uzunluklarındaki değişiklik, kuşların hormon sistemini etkiler.
Yapılan deneyler artan gün uzunluğunun hayvanları çeşitli şekillerde uyardığını göstermiştir. Işık öncelikle beyindeki açlık ve tokluğu kontrol eden hipotalamusu uyarır. Aynı anda beyindeki komşu merkezler de uyarılır. Bu hormonal değişiklikler kuşlarda aşırı iştah artışına neden olur. Böylece büyük oranlarda beslenip, göç için gerekli olan yağ depolarını oluştururlar. Göç döneminde yılın diğer zamanlarına göre %40 daha fazla beslenirler. Kazandıkları yağlar, derinin altında, uçuş kaslarında ve karın boşluklarında depolanır. Bu yağ depoları hem uçuş kaslarına destek olur hem de minimum yorgunlukla uzun süreli uçuşlara olanak sağlar.
Göçe başlama zamanının doğruluğu çok önemlidir. Eğer bir kuş, ilkbaharda göç hazırlığına başlamak için üreme alanındaki besinler bollaşana kadar beklese, göç etmek, çiftleşmek, kuluçkaya yatmak ve yavrularını besin bolluğunda beslemek için yeterli zamanı bulamaz. Kuşların yıllık göçlerinin zamanlaması, yuvadaki genç bireylerin en bol besinle karşılaşacakları dönemle eş zamanlıdır. Eğer kuş, üreme alanından uzaklaşmak için iklimin daha sertleşeceği zamanı beklerse, gerekli fizyolojik değişiklikleri gerçekleştirmeye zamanı kalmayacaktır. Kilo alarak enerji sağlamaya ihtiyacı olduğu halde bunu yapmadan yola çıkacaktır. Bu ise neslini devam ettirememesi demektir. Oysa böyle bir aksaklık olmaz ve kuşlar göç zamanını tam en doğru şekilde tespit ederler.
Kuşlar en doğru uçuş zamanını belirleyerek en doğru yoldan kendileri için en uygun bölgeye geri dönerler. Hayvanların bu yeteneklere kendi bilinç ve akıllarıyla sahip olduklarına inanmak elbette mantıksızdır.
Evrimci bilim adamları bu mükemmel mekanizmanın sözde evrimsel süreç içinde tesadüfen geliştiğini yani bu yeteneği canlılara tesadüf denilen mekanizmanın verdiğini savunurlar. Şüphesiz bu son derece saçma bir iddiadır. Kuşlarda tüm bu mekanizmanın bulunması ve kusursuz çalışması, kuşların göç için gerekli hazırlıkları yapabilmeleri, göç sırasında yönlerini bulmalarını sağlayan henüz bilmediğimiz yöntemleri kullanmaları bizlere çok ince bir biçimde planlanmış ve yaratılmış bir sistem olduğunu gösterir. Bunların hiçbiri elbetteki kör ve şuursuz tesadüflerin eseri olamaz. Böylesine hassas bir sistemin evrim teorisinin iddia ettiği gibi kuşların bedenlerine isabet eden rastantılar sonucu ortaya çıkmış olabileceğine inanmaksa saçmadır. Kuşların göç sistemi bir Yaratıcı'nın varlığına işaret etmekte ve bu canlıları Allah'ın yarattığını göstermektedir.
Göklerde ve yerde olanlar Allah'ındır ve (bütün) işler Allah'a döndürülür. [Ali İmran Suresi, 109]
