Xendeq li cîhên bbiçûk ku PKK lê berzeqîyan dike ne. Divê ev berzeqî temamî ji holê were rakirin. Divê em bînin wan taxan xeynî cîhên dîrokî bi temamî vala bikin û ji welatîyan re xanîyên bibaxçe ava bikin.
Ger mafê jinan pêşkeve, wêne, musîk û huner bê zanîn, demokrasî û azadî zêde bin dê Tirkîye bibe welatekî şaristan. Divê Tirkîye derîyê paşverûtîyê hişkehişk bigire. Ger bibînin ku dilê Tirkîyê li paşverûtîyê heye dê Tirkîyê biçewisînin.
Di paşverûtîyê de zanist, huner û kalîte nabe. Qedrê jinan nayê girtin. Mirov şad nabin. Daxwaza mirin û kuştinê zêdetir dibe.
Him li hember nirxên Ewropa wek huner, peyker û muzîkê ne him jî dixwazin biçin Ewropa. Durûtîyê dikin.
PKK dixwaze ku rejîmeke bêxwedê têxe nav Kurdan. Ti kesek pergaleke bêxweda û bêdîn qebûl nake.
Taybetîya hevpar a paşverûyan ew e ku hîç qala Quranê nakin. Misilman pirsyarê lipeyçûna Quranê ne.
Hişmendîyeke ku dixwaze hemû Misilmanan tune bike belavî cîhanê bûye. Gelek mele jî dibêjin ka decalî li ku ye.
Ger Tirkîye ewropayî be, dê perwerde û jîyanek baştir pêk were. Dê modeleke ku hemû cîhan jê hez bike derkeve holê.
Divê hişmendîyeke zirarê dide Rojhilata Navîn na, ya ku nûjenî, kalîte û hunerê esas digire bibe serdest. Wê demê Tirkîyeke xurt çê be.
Jiber ku oldar e em ji Barzanî hez dikin, ger li hemû herêmê bandora wî hebe em ê kêfxweş bin. Em teqez PKKya Stalînîst naxwazin.
Ger bi dilovanî nêzî birayên me Şiî bin li Iraqê jî ti gengeşî namîne. Şiî jî Sunî jî misilmanên pak û paqij in.
Di nav her civakê de kesên şaş derdikevin. Di nav Şiî û Sunîyan de jî derdikevin. Divê teqez Şiî û Sunî bibin yek.
Em herêmeke ku perçe perçeyî bûye, yek ji yê din hez nake na, em Yekîtîya Îslamê ku hezkirin serdet be dixwazin.
Bawermend tev xwişk û bira ne. Şiî jî Sunî jî mirovên ronak in. Xurtbûna Îranê, Pakîstanê kêfxweşî ye.
Em çima bi mirovên ku Xwedayê me yek e, Pêxember û Pirtûka me yek e, Qiblegeha me yek e ve bibin dijmin.
Her kes tenê bona xwe hezkirin û dilxweşiyê dixwaze. Divê Misilman bi hebûna Misilmanên din ve şad be.
Dema ku tim bi tundî nêzî mirovan dibin wan berve tundiyê didefînin. Ger bi hezkirin tev bigerin tundî namîne. Dê Mehdî vê yekê bike.
Cihû û Ermen zengînîyên vî welatî ne. Terkandina Cihûyan a vî welatî ne tiştekî kêfxweşî ye. Divê dilê wan were kirîn.
Dema şehîd dikeve, dibêjin agir kete ocaxê. Ev gotinek şaş e. Agir na, nûr dikeve cîhê şehîd lê be.
Serokatî wek federasyonê ye. Divê mirov ji ber daxuyaniya xweserîyê li hember pergala serokatiyê metel nemîne. Divê ev şaşî bê sererastkirin
PKK wek nûnerê Kurdan derket û niha jî ax, ziman, nasname û hemû wan blindest kiriye. Ev yek paşguh nabe.