Adnan Oktar, geboren in Ankara in 1956, schrijft zijn boeken onder het pseudoniem Harun Yahya. Hij is wereldberoemd geworden door zijn opvattingen. Sinds de jaren toen hij aan de universiteit studeerde, heeft hij zijn leven gewijd aan het getuigen van het bestaan van en de eenheid van Allah de Almachtige, in het verspreiden van de zedelijke waarden van de Koran, tot de intellectuele nederlaag van materialistische en atheïstische ideologieën, tot het overdragen van het juiste pad van Ataturk, en het verdedigen van de duurzaamheid van de staat en eenheid van het volk. Hij heeft nooit geaarzeld ondanks de moeilijkheden en oppressie van de materialistische, Darwinistische en sektarische kringen, en gaat tegenwoordig nog steeds door met deze intellectuele strijd waarbij hij blijk geeft van veel geduld en vastberadenheid.
Een korte biografie van Adnan Oktar:
De voorvader van Adnan Oktar, een sayyid (leider), trok naar de Kaukasus tijdens de invasie van Hulagu, en zocht vervolgens zijn toevlucht in het Ottomaanse Rijk tijdens de oorlogen tussen Rusland en het Ottomaanse Rijk, en tussen Rusland en de Kaukasus. Hij vestigde zich in Bala, Ankara.
De afstamming van Beslen Arslan Kasayev, grootvader van Omer Bey, Mr. Oktar’s grootvader, gaat terug naar de Nogay dynastie. Deze familie staat ook bekend als de Arslanogullari (de zonen van Arslan) en is één van de 21 sayyid families wiens namen voorkomen in een document wat voor het leiderschap van de Kaukasus was voorbereid in 1827.
Informatie over de achternamen en familieleden van de Nogay sayyids die in de Kara Nogay en Yediskul regio woonden.
Kopie van een origineel document gedateerd van 17 Juli 1827, in het Russische Federale Stavropol Archief. Archief No. 48, Vol. 2, File No. 853. Dit historische document bevat details over de identiteit en families van de Nogay sayyids die in de Kara Nogay en Yediskul regio woonden. Het archiefstuk betreffende Beslen Arslan, de overgrootvader van Adnan Oktar en zijn familie komen voor onder No. 3 in de lijst. Mr. Oktar’s grootvader, Omer Bey, werd in de Kaukasus geboren en vestigde zich in Bala, gemeente Ankara in 1902. Omer Bey’s vader was Haji Yusuf,en Haji Yusuf’s vader is Beslen Arslan (Kasayev) vermeld als een sayyid in het Russische archief.
Familieleden
NAAM EN FAMILIE
Mannelijk
Vrouwelijk
1. Nugay Kaplanov en familie
4
3
2. Yusuf Ali Aysoltanov en familie
2
5
3. BESLEN ARSLAN KASAYEV EN FAMILIE
2
4
4. Han Muhambet Ismailov en familie
3
-
5. Muhambet Kantemirov en familie
8
9
6. Mengligirey Tilenchiyev en familie
3
-
7. Yanseyit Abdullayev en familie
2
4
8. Gazi Inal Batirburzayev en familie
5
7
9.Hayati Ahmetov en familie
3
3
10. Nemin Yasenbi Adjiyev en familie
8
5
11. Alibey Mamayev en familie
3
3
12. Musousov en familie
2
3
13. Alibek Soltanaliyev en familie
4
-
14. Bekmurza Karamurzayev en familie
3
2
15. Aslangirey Temirhanov en familie
3
3
16. Alibey Temirov en familie
2
3
17. Ali Mamayev en familie
3
1
18. Beymurza Isterekov en familie
4
3
19. Tausultan Temirhanov
7
-
20. Mamay Arslanov en familie
1
-
21. Magomet Utepov en familie
3
3
Totaal aantal personen
75
61
Adnan Oktar’s vader is als Yusuf Oktar Arslan opgeslagen in officiële archiefstukken. De familienaam Arslan komt ook voor in Russische archiefstukken.
Een foto van Mr. Adnan Oktar tijdens het basisonderwijs
Adnan Oktar werd in 1956 in Ankara geboren, waar hij woonde gedurende zijn middelbare schooljaren. Gedurende deze periode groeide zijn toewijding aan Islamitische zeden. Hij vergrootte zijn grondige kennis van de Islam door werken van alle grote Islamitische geleerden te lezen, en besloot iedereen te vertellen over de zedelijke waarden van de Islam, kennis van de waarheid en schoonheid.
Om zijn opleiding voort te zetten, trad hij toe tot de Mimar Sinan Universiteit van Istanbul in 1979 waar hij de derde plaats wist te behalen tussen duizenden kandidaten. Mr. Oktar, sinds zijn kinderjaren een talentvolle artiest, die kunst ziet als een manifestatie van de superieure schepping van Allah, schilderde zo nu en dan surrealistische tekeningen en gaf een groot aantal schilderijen weg aan vrienden. Daarnaast heeft Mr. Oktar verschillende andere interesses, waaronder dieren, planten en bloemen, tuinbouw, binnenhuisarchitectuur en inrichting.
Toen Adnan Oktar aan de Mimar Sinan Universiteit werd toegelaten, was deze universiteit onder de invloed van verschillende illegale Marxistisch-communistische organisaties. Agressieve atheïstische en materialistische trends hadden de overhand onder studenten zowel als het universiteitspersoneel. In feite waren er onderwijskrachten die elke gelegenheid aangrepen om de materialistische filosofie en Darwinisme te propageren, ondanks het feit dat deze onderwerpen niks met het studiepakket te maken hadden.
Deze omgeving had geen respect voor godsdienst en zedelijke waarden, en verwierp ze bijna geheel. Het materialistische denkbeeld overheerste. Maar Adnan Oktar begon de mensen om hem heen te vertellen over de ongeldigheid van Darwinisme, over het bestaan en de eenheid van Allah, en was de enige persoon die openlijk in de Molla moskee tegenover de universiteit zijn gebeden verrichtte.
’s Nachts, vertelt zijn moeder, Mediha Oktar, sliep Adnan Oktar slechts een paar uurtjes en bracht de rest van de nacht door met lezen, notities maken en schrijven. Hij las honderden werken waaronder die het Marxisme behandelen, en Leninisme, Maoïsme, communisme en materialistische filosofie, en voerde gedetailleerde studies uit over klassiekers zowel als zelden gelezen teksten. Hij voerde breed opgezet onderzoek uit naar de evolutietheorie, de zogezegd wetenschappelijke basis van deze ideologieën. Mr. Oktar verzamelde omvangrijke hoeveelheden documenten en gedetailleerde informatie die de steeds sterker wordende dilemma’s die zich voordeden bij deze bijgelovige filosofieën onthulden. Hun onzekerheden, tegenstrijdigheden en onwaarheden, allen gebaseerd op de verwerping van Allah. Hij maakte gebruik van zijn toegenomen kennis door mensen aan te trekken naar realiteit en waarheid. Hij sprak met iedereen, studenten en personeel, over het bestaan en de eenheid van Allah en over de zedelijke normen van de Koran. Tijdens gesprekken in de universiteitskantine, en in pauzes tussen de lessen door, zette hij het bedrog van materialisme en Darwinisme uiteen, en haalde citaten uit originele teksten van deze ideologieën aan. Deze culturele activiteiten van Mr. Oktar hadden een grote inwerking, en er vond een positieve verandering plaats in het ideologische denken en overtuigingen van vele mensen, een aantal personeelsleden inbegrepen.
Adnan Oktar kende speciale aandacht toe aan het weerleggen van de evolutietheorie. Dit kwam vooral omdat hij zag dat het Darwinisme vanaf het prille begin werd gebracht onder materialisme en atheïsme. Zich er van bewust zijnd dat vandaag de dag deze zelfde kringen nog steeds het Darwinisme verdedigen, en ze er naar streven dit om ideologische redenen levend te houden, gelooft Adnan Oktar dat het uitroeien van het Darwinisme deze organisaties een grote nederlaag zal toebrengen.
Het Eerste Pamflet Dat Darwinisme
Een Zware Tegenslag Bracht
Ten einde concentreerde Adnan Oktar zich op het bewijzen van de ongeldigheid van deze misleiding, die mensen al meer dan een eeuw had doen afkeren van religieuze zedelijke waarden. Omdat Darwinisme tot ontwikkeling kwam in naam van de wetenschap, realiseerde hij zich dat de doeltreffendste manier om het ware gezicht van het Darwinisme te onthullen, ook d.m.v. wetenschap is. Met dit gezichtspunt als basis, bracht hij een pamflet uit getiteld De Evolutietheorie, een samenvatting van zijn omvangrijke onderzoek en studie, en bekostigde zelf de drukkerijkosten d.m.v. het verkopen van eigendommen die hij van zijn familie had geërfd. Vervolgens deelde hij de pamfletten gratis uit onder universiteitsstudenten.
Augustus 2005
In een toegankelijke en begrijpelijke stijl legde hij in zijn pamflet uit dat de evolutie een valse voorstelling van zaken was, zonder wetenschappelijke geldigheid. Nadat ze het pamflet hadden gelezen en met Adnan Oktar hadden gesproken, deelden veel mensen de mening dat geen levend ding door toeval had kunnen ontstaan, en dat de Almachtige Allah het universum en alle levende dingen heeft geschapen.
Er bleven echter enkele studenten van de universiteit volharden in hun afwijzing, blindelings gehecht aan hun materialistische denkbeeld, ondanks dat ze de duidelijke waarheid hadden gezien. Een aantal militante studenten bedreigden Mr. Oktar openlijk, zeiden dat zijn leven in gevaar zou zijn als hij niet zou stoppen met zijn activiteiten. Dit versterkte echter Mr. Oktar’s vastberadenheid en toewijding aan Allah nog meer. De scherpe reacties en verontrusting die de materialistische kringen aan de dag legden waren een veelzeggend bewijs dat hij op de juiste weg was.
Op een universiteit waar bedreiging heerste, gedomineerd door atheïstische en materialistische bewegingen, was het erg moeilijk voor een ieder die zijn eigen opvatting uiteen wilde zetten, en zijn eigen geloof wilde verdedigen. Gedurende deze jaren, waarin vele jongeren wreed werden vermoord tijdens ideologische spanningen, predikte Adnan Oktar openlijk het bestaan en de eenheid van Allah en de waarheid van de Koran. Op een universiteit waar niemand het lef had openlijk voor zijn geloof uit te komen, ging hij door met het regelmatig bidden in de moskee, standvastig ondanks de reacties en bedreigingen.
Verbreiding van Religieuze Zedelijke
Waarden op de Mimar Sinan Universiteit
Toen Adnan Oktar begon Islamitische waarden over te brengen, stond hij er helemaal alleen voor. De eerste drie jaar was er niemand op de Mimar Sinan Universiteit die achter zijn visie stonden, doch veranderde dat niets aan zijn vastbeslotenheid. Wetende dat Allah zijn enige vriend was, deed hij al deze dingen uitsluitend om Zijn goedkeuring te verdienen.
Augustus 2007
Hij besteedde al zijn tijd, energie en inkomen aan één doel: het verdienen van het welbehagen, genade en het Paradijs van Allah, en zedelijke religieuze waarden aan de mensheid vertellen.
In 1982, besloten de eerste studenten van de Mimar Sinan Universiteit zich bij Adnan Oktar aan te sluiten in zijn intellectuele worsteling. Na een aantal maanden steeg het aantal die zijn ideeën aanvaardden. Adnan Oktar hield gesprekken met deze jongeren over vaderlandsliefde, het pad van de grote leider Ataturk volgen, de bewijzen van de Schepping, de voorbeeldige zedelijke waarden van onze Profeet (vvzmh), de zedelijke waarden die in de Koran door onze Heer zijn geopenbaard, en de ongeldigheid van materialisme, atheïsme en Darwinisme. Vanaf die tijd was Adnan Oktar een medium waardoor vele mensen gelovig werden en volgens de zedelijke waarden van het geloof leefden.
Een foto van Mr. Adnan Oktar tijdens zijn verblijf in de Bakirkoy PsychiatrischeInrichting
Zijn intellectuele activiteiten tegen materialisme en atheïsme begonnen reacties vanuit grotere kringen uit te lokken. Bepaalde groepen, gealarmeerd door de nationalistische en religieuze activiteiten van Adnan Oktar, zetten een groot complot tegen hem op. Hun complot viel samen met de publicatie van zijn werk Jodendom en Vrijmetselarij (Judaism and Freemasonry), dat een enorme reactie teweegbracht.
In de zomer van 1986, werd Adnan Oktar, zonder rechtmatige legale gronden, gearresteerd. Omdat hij gezegd zou hebben: “Ik ben een lid van het Turkse Volk, en van het land van Abraham,” in een interview door een krant gepubliceerd. Nogmaals, onder de invloed van de bovengenoemde kringen, verschenen er verscheidene publicaties van leugenachtige rapporten, ongegronde informatie en kwaadsprekerij over hem.
Adnan Oktar werd gearresteerd en gevangen gezet. Hij werd negen maanden lang in een eenpersoonscel opgesloten. Daarna werd hij 40 dagen lang met zijn voet aan een bed vastgeketend in het Gerechtelijk Instituut Voor Gezondheid. Vervolgens werd hij overgeplaatst naar het Bakirkoy Psychiatrisch Ziekenhuis op grond van geestelijke ziekte, en werd onder observatie geplaatst in afdeling 14A, slecht onderhouden, smerig, waar de gevaarlijkste gevangenen werden gehuisvest. Afdeling 14A, waar 300 geesteszieken waren ondergebracht, was deel van een stenen gebouw overgebleven van het bewind van Sultan Abdul Hamid en waar men alleen binnen kon komen door het openen van een aantal metalen deuren, daar moord onder de patiënten niet een vreemd verschijnsel was. Tijdens het verblijf van Mr. Oktar alleen al werden er zeven moorden gepleegd.
Bovendien werd hij gedwongen medicijnen in te nemen die zijn bewustzijn benevelden. Degenen die er in slaagden hem te bezoeken getuigden dat hij op dat tijdstip niks van zijn vastberadenheid of enthousiasme had verloren. Het was afgestudeerde studenten, verplegend personeel en zelfs artsen verboden hem te zien, omdat men bang was dat hij hen naar Islamitische zedelijke waarden zou doen keren. Kort daarna werd het ook zijn familie en vrienden verboden hem te bezoeken, en werden zelfs telefoongesprekken verboden. Ze dreigden dat ze hem voor de rest van zijn leven in de inrichting zouden laten als hij zijn intellectuele activiteiten niet zou laten varen. Bepaalde kringen opperden nadrukkelijk dat als hij zou stoppen met publicatie van Jodendom en Vrijmetselarij, hij onmiddellijk uit de inrichting zou worden ontslagen en de rest van zijn leven in comfort door zou brengen. Er werden hem premies aangeboden als hij al zijn onderzoekmateriaal van het boek over zou dragen. Maar hij sloeg alle aanbiedingen van de hand, weigerde zich neer te leggen bij de bedreigingen en druk. Ze deden zijn vastberadenheid enkel toenemen.
Nadat Oktar 19 maanden opgesloten had gezeten, bepaalde de Openbare Aanklager dat “de uitspraken die waren gedaan niet een overtreding waren.” Hij werd onschuldig verklaard en vrijgelaten.
Het rapport dat de GEESTELIJKE GEZONDHEID van Adnan Oktar bevestigde, uitgegeven door de Gulhane Military Medical Academy (GATA), was echter niet één keer door de pers genoemd. Nadat hij 20 jaar lang als geestelijk ziek zijnd was bestempeld, bevestigde een rapport van een Militair Hospitaal dat hij volstrekt geestelijk gezond was.
Tijdens deze periode ging Mr. Oktar door met zijn werk in het bekendmaken dat het Darwinisme een verschrikkelijke misleiding is. In 1986 verzamelde hij al zijn onderzoek naar het ware gezicht van Darwin, in zijn boek Levende Dingen en Evolutie, welke gedurende vele jaren als enige referentie werd gebruikt in het aantonen van de wetenschappelijke ongeldigheid van de evolutietheorie.
