Naukowe Cuda Koranu (3/4)

Deszcze ożywiające martwą krainę

W Koranie czytamy o deszczach ożywiających martwą krainę:

On jest Tym, który posyła wiatry jako radosną wieść zwiastująca Jego miłosierdzie. I my spuścimy z nieba wodę czystą, aby dzięki niej ożywić martwą krainę i napoić nią liczne trzody i istoty ludzkie, które stworzyliśmy. (Sura Rozróżnienie, werset 48-49)

Deszcz ożywia martwą krainę nie tylko nawadniając ją ale także dostarczając innych niezbędnych dla życia składników. Utworzone z kryształków soli i pyłków krople deszczu zawierają bowiem składniki mineralne, algi, które, jak twierdzą biolodzy, pochodzą z jednej z mikrowarstw oceanicznych. Koran opisuje to sowami:

I zesłaliśmy z nieba wodę Przynoszącą błogosławieństwo, i dzięki niej sprawiliśmy, iż wyrosły ogrody i ziarno żniwa .(Sura Kaf, werset 9)

Spadające z nieba krople deszczu można więc uważać za swego rodzaju naturalny nawóz. Znajdujące się w nich cząsteczki metali ciężkich są elementami powodującymi większy urodzaj. Krótko mówiąc: deszcz jest ważnym nawozem. Nawet bardzo słaba gleba może zostać użyźniona przez padający rokrocznie deszcz i mogą na niej rosnąć różne rośliny.

W ten sposób rokrocznie na ziemie spada 150 milionów ton naturalnego nawozu. Gdyby deszcz nie posiadał takich właściwości nawożących nasza ziemska flora byłaby zdecydowanie uboższa. Przepowiedzenie tego faktu w Koranie jest dowodem jego cudowności.

Powstanie piorunów i grzmotów

Czy ty nie widziałeś, że Bóg pędzi chmury, potem je łączy razem, potem układa je warstwami? Widzisz przecież, jak obfity deszcz wylewa się spomiędzy nich. On zsyła z nieba góry pełne gradu i dosięga nim, kogo chce, i oszczędza, kogo chce. Blask jego błyskawicy omal nie porywa spojrzenia. (Sura Światło, werset 43)

W cytowanym wersecie jasno widać powiązanie gradu z błyskawicami. W magazynie „Meteorology today” opisano ten związek następującymi słowami:

„Podczas opadów gradu z bardzo oziębionych, składających się z kryształków lodu chmur, dochodzi do ich naładowania elektrycznego. W momencie zetknięcia ciekłych kropli deszczu z kroplami gradowymi następuje ich zamarznięcie i krople deszczowe tracą swoją wilgoć. Dzięki temu powierzchnia cząstki gradu staje się cieplejsza od kryształku lodu. Kiedy kryształek lodu zetknie się z cząstką gradu dochodzi do pewnego bardzo ciekawego zjawiska: mianowicie, elektrony ciała zimniejszego przechodzą do ciała cieplejszego, w wyniku czego ładują się negatywnie. Ta sama reakcja ma miejsce podczas gdy spotkają się krople deszczu z gradem oraz kiedy małe, naładowane pozytywnie cząsteczki lodu rozpadną się. Mniejsze, naładowane pozytywnie cząsteczki są unoszone na górne warstwy chmur a cząsteczki o ładunku elektrycznym zostają w jej dolnych częściach. Negatywnie naładowane cząstki wyładowują się w postaci błyskawic.”32

Koran tak opisuje powyżej przedstawione zjawisko:

Albo do chmury burzowej na niebie -w niej są ciemności, grzmot i błyskawica. Oni obawiając się śmierci, wkładają palce w swoje uszy w obawie przed piorunami. Bóg obejmuje niewiernych. (Sura Krowa, werset 19)

Ładunek elektryczny chmury burzowej bierze się z ciągłego rozpadu kropel deszczu. Cząstki naładowane pozytywnie przenoszą się w górne warstwy chmury a naładowane negatywnie pozostają w jej dolnych partiach. W tej sytuacji ziemia będzie naładowana pozytywnie co doprowadzi do powstawania błyskawic.

Podczas przenoszenia się cząstki deszczu w górne warstwy chmur dochodzi do jej zamarznięcia.

I grzmot głosi Jego chwałę, i aniołowie-z obawy przed Nim. On posyła pioruny i razi nimi kogo chce, podczas gdy oni dyskutują o Bogu. A On jest straszny w swojej mocy. ( Sura Grzmot, werset 13)

Wielkość chmur deszczowych może dochodzić nawet do 256 km szerokości i 9.000 do 12.000m wysokości. Podstawa takiej chmury jest bardzo ciemna. Z powodu olbrzymiej ilości znajdujących się w niej kropli deszczu, promienie słoneczne nie mogą się przez nią przedostać. Poprzez tą gęstość promienie nie docierają do powierzchni ziemi a człowiek widzi chmurę jako ciemną. Wyższe partie chmury są jednak jaśniejsze. 33

Powstawanie innych zjawisk, o których mowa w cytowanym wersecie, grzmotów i błyskawic wygląda następująco: W chmurze deszczowej w wyniku procesów zamarzania, rozpadu kropli i naelektryzowania, podczas kontaktu z innymi kroplami, zbierają się ładunki elektryczne. W przypadku zebrania takiego ładunku i braku izolacji w postaci np. powietrza dochodzi do wyładowań elektrycznych. Napięcie pomiędzy naładowanymi przeciwnie cząsteczkami może dojść nawet do miliarda wolt.34

Jak widać w ciemnej chmurze deszczowej dochodzi do wyładowań elektrycznych odbieranych jako pioruny, błyskawice i grzmoty. To, co w wyniku badań i obserwacji opisali naukowcy, opisano już setki lat temu w Koranie.

Użyźniające wiatry

W wersecie koranicznym czytamy o użyźniających właściwościach wiatru:

My posyłamy wiatry użyźniające, my spuszczamy z nieba wodę i dajemy ją wam do picia, lecz nie wy jesteście jej strażnikami . ( Sura Hidżr, werset 22)

W wersecie opisano prawdę głoszącą, że pierwszym etapem powstawania deszczu jest działalność wiatru. Fakt ten nie był ludziom znany aż do początków naszego wieku. Dopiero w wyniku wielu badań meteorologicznych potwierdzono ten, opisany całe stulecia temu, fakt posiadania przez wiatr właściwości „użyźniających”.

Ladunek elektryczny chmury burzowej bierze sie z ciaglego rozpadu kropel deszczu. Czastki naladowane pozytywnie przenosza sie w górne warstwy chmury a naladowane negatywnie pozostaja w jej dolnych partiach. W tej sytuacji ziemia bedzie naladowana pozytywnie co doprowadzi do powstawania blyskawic.

Jak już opowiedzieliśmy w poprzednich rozdziałach, porywane przez wiatr ze spienionych fal morskich cząsteczki słonej wody stale przedostają się do atmosfery. Cząsteczki te, zwane aerozolem, wraz z parą wodną unoszą się nad morzami i oceanami przenoszone są, znowu przez wiatr, na wyższe warstwy atmosfery. Tam para wodna zbiera się wokół cząsteczek wody i tworzą się chmury. Jak widać rola wiatru w całym opisanym procesie jest bardzo ważna, bez jego działalności nie byłoby możliwe powstanie chmur i deszczu.

Na powyższym rysunku pokazano sposób powstawania fal morskich. Powstają one dzięki wiejącym wiatrom. Wiatr wprawia w ruch najpierw pojedyncze krople wody a potem jej coraz większe ilości. Cząsteczki wody porywane są przez wiatr i przenoszone w wysokie warstwy atmosfery, gdzie tworzą one chmury. Jak widać bez działalności wiatru nie byłoby możliwe powstanie deszczu.

Należy oczywiście zaznaczyć, że o użyźniających właściwościach wiatru napisano w czasach, w których nie było możliwe przeprowadzenie żadnych badań i obserwacji a poziom nauki był bardzo niski.

W wersecie mowa jest też o roli wiatru w przenoszeniu nasion roślin. Ich rozmnażanie możliwe jest tylko dzięki działalności wiatru, który porywa nasiona roślin i przenosi je w inne miejsca. W Koranie napisano: „Spuściliśmy z nieba wodę i sprawiliśmy, iż wyrosły na niej wszelkiego rodzaju szlachetne pary”.

Prawidłowość powstania wiatru

I w zmiennym następstwie nocy i dnia, i w tym darze, jaki Bóg zsyła z nieba dla ożywienia ziemi, po jej śmierci, i w zmianie kierunku wiatrów -są znaki dla ludzi rozumnych. (Sura Przyklękająca, werset 5)

Wiatr to prąd powietrza powstający pomiędzy miejscami o różnej temperaturze. Z powodu różnicy ciśnień w miejscach o różnych temperaturach, powietrze przepływa z miejsc o wysokim ciśnieniu atmosferycznym w kierunku niskich ciśnień. W wypadku dużych różnic temperatur wiatr jest bardzo silny, w ten sposób dochodzi do powstawania orkanów. Jednak pomiędzy równikiem i biegunami, gdzie występują ogromne różnice temperatur i ciśnień, dzięki mądrości budującego świat Allaha, nie wieją stale silne wiatry. Dzieje się tak dlatego, iż pomiędzy nimi występują różne inne warstwy, mające za zadanie spowolnienie pędu powietrza, które, w razie braku tych warstw, doprowadziłoby do zniszczenia życia na ziemi.

Użyte w wersecie sformułowanie „zmiana kierunku wiatrów” pochodzi od arabskiego „tasrifir riyah”, przy czym słowo „tasrif” oznacza: kierować, nakierowywać, przekręcać. Słowa te zostały specjalnie wybrane, aby pokazać, że nie chodzi o przypadkową zmianą kierunku ale o celowe działanie Allaha.

Na ilustracji przedstawiono schemat przepływu prądów powietrznych i powstawanie wiatrów.

Burzenie się i pęcznienie Ziemi

... I widzisz ziemię opustoszałą, a kiedy my na nią ześlemy wodę, ona burzy się i pęcznieje, i wydaje wszelkiego rodzaju piękne pary. (Sura Pielgrzymka, werset 5)

Wyrażenie „burzy się” pochodzi od arabskiego słowa „ihtezzet”, co w dosłownym tłumaczeniu oznacza: przechodzi w ruch, ożywa, wzburza się, rośnie (o roślinach). Słowo „pęcznieć” pochodzi od „rebet”, co oznacza rosnąć, rozwijać się, wzbierać, zwiększać objętość. W wersecie bardzo pięknie opisano, co dzieje się z cząsteczkami ziemi podczas deszczu.

W roku 1827 angielski naukowiec, Brown, odkrył, iż ziemia pod wpływem deszczu pęcznieje i zwiększa swoją objętość. W ziemi występują cząstki i elementy metaliczne, które jonizują się podczas deszczu. Można zaobserwować jak takie najonizowane cząsteczki „burzą się” pod wpływem spadającej na nie wody i zwiększają objętość. Służą one za magazyn, bo potrafią utrzymać wewnątrz siebie wodę wystarczającą na 2-3 miesiące życia rośliny. Jeżeli takie zjawisko nie miałoby miejsca, rośliny skazane byłyby na szybką śmierć. 35

Jak widać prawda ta została obwieszczona ludziom w Koranie już czternaście wieków temu.

I znakiem dla nich- ziemia umarła; ożywiliśmy ją i wyprowadziliśmy z niej ziarno, które oni jedzą. (Sura Ja Sin, werset 33)

Spotkanie mórz

Jedna z niedawno odkrytych prawd o morzu została opisana w Koranie, w surze Miłosierny, słowami:

On puścił wolno dwa morza, aby mogły się spotkać; Między nimi jest przegroda, której nie przekraczają. (Sura Miłosiernym werset 19-20)

Występowanie otwartych na siebie ale nie mieszających się ze sobą mórz odkryto dopiero bardzo niedawno. Dzięki sile zwanej w fizyce napięciem powierzchniowym, wody występujących obok siebie mórz nie mieszają się ze sobą. Jest to spowodowane różnicą gęstości wód w poszczególnych morzach. 36

W morzu śródziemnym i oceanie atlantyckim występują wielkie fale i silne prądy. W cieślinie Gibraltar oba ybiorniki wodne łączą się, ale woda w morzu nie przyjmuje wartości wód oceanu, zachowuje swoją temperaturę, zasolenie i gęstość.

Niezwykle zaskakujący jest fakt, iż w czasach, kiedy nikt nie słyszał jeszcze o napięciu powierzchniowym a nawet o samej fizyce, w Koranie, opisane jest tak skomplikowane zjawisko.

A satellite photograph of Gibraltar

Ciemność i fale morskie

Albo są jak ciemności na morzu głębokim, pokrywa je fala, nad którą wznosi się druga fala, a nad nią są chmury To są ciemności jedne nad drugimi. Kiedy ktoś wyciągnie rękę ledwie można ją zobaczyć. Jeśli Bóg nie da komuś światła To on nie ma światła. (Sura Światło, werset 40)

Z przeprowadzonych badań wynika, że powierzchnia mórz i oceanów odbija 3 do 30% światła. Na 200m głębokości kolory, począwszy od niebieskiego zanikają. Na tysięcznym metrze głębokości nie ma w ogóle światła. Fakt ten opisany jest w Koranie.

Na ilustracji pokazano fale wewnętrzne występujące pomiędzy warstwami wody o różnej gęstości. Wody najgęstsze występują bardzo głęboko a im bliżej powierzchni tym mniejsza gęstość wód. Ta opisana w koranicznym wersecie prawda została niedawno odkryta przez naukowców.

Warunki panujące w głębi oceanów opisane zostały w książce pt. „Oceans”, „Oceany”, w następujący sposób:

„Dziś wiemy, że ciemności panują w oceanach na głębi co najmniej 200 metrów pod jego poziomem. Do tej głębokości bardzo rzadko docierają promienie słoneczne, na głębokości 1000 metrów nie ma już ani jednego promyka.”37

The picture to the left represents internal waves at interface between two layers of water of different densities. The lower layer is denser then the upper one. This scientific fact, declared in verse 40 of Sura Nur of the Qur'an 14 centuries ago, has been discovered by today's scientists only very recently.

Dziś wiemy już, jak wygląda geografia oceanów, jakie zwierzęta i rośliny znajdują się w jego głębiach, ale informacje te zbieramy stosując najnowsze technologie, statki podwodne, specjalne urządzenia. Bez zastosowania specjalistycznej aparatury człowiek nie zejdzie głębiej niż na siedemdziesiąt metrów. Głębiny morskie zostały zbadane bardzo niedawno a mimo to wiadomości dotyczące ciemnych głębin oceanu znajdujemy w Koranie, który powstał czternaście wieków temu. Świadczy to o jego cudowności.

Zacytowane powyżej słowa ...są jak ciemności na morzu głębokim, pokrywa je fala, nad którą wznosi się druga fala, opisują jeszcze jedno ważne zjawisko:

W niedawnych czasach naukowcy odkryli, że pomiędzy warstwami oceanicznymi o różnej gęstości występują wewnętrzne fale, które pokrywają głębiny morskie. Fale te mogą rozbijać się dokładnie tak, jak fale powierzchniowe ale zjawisko to jest dla człowieka niedostrzegalne. Odkryto ponadto, że woda w głębokich partiach oceanów jest o wiele gęstsza niż woda płytka.38

Jak widać słowa wersetu i naukowej rozprawy mówią o tym samym zjawisku. Oczywiście wiele wieków temu nie było możliwe odkrycie tej prawdy za pomocą badań naukowych i obserwacji. W koranicznej surze „Światło” to Allah przekazuje nam tę prawdę.

Miejsce, które kieruje naszymi poczynaniami

Niech się ma na baczności! Jeśli nie zaprzestanie, to, zaprawdę, pociągniemy go za kosmyk; Za kosmyk kłamliwy i grzeszny! (Sura Zakrzepła Krew, werset 15-16)

Bardzo interesujące w tym wersecie jest stwierdzenie „pociągniemy go za kosmyk... kłamliwy i grzeszny”. Kosmyk to lok, pukiel włosów opadających na czoło, a czoło pokrywa przednią część mózgu odpowiedzialną za ważne życiowe funkcje. Funkcje te opisano dopiero sześćdziesiąt lat temu ale Koran, który powstał 1400 lat temu zwraca na nie uwagę.

W opracowaniu „Essentials of Anatomy and Physyology” opisano funkcje przedmóżdża w następujący sposób:

„Planowanie i motywacja do działania to podstawowe funkcje tej partii mózgu.”39

W innym miejscu tego opracowania czytamy:

„Oprócz funkcji ruchowych ta część mózgu odpowiada także za akty przemocy i gwałtowność.”40

Jak wynika z powyższych cytatów, przedmóżdże odpowiada za planowanie działań człowieka, motywacje, mówienie prawdy i kłamstw i za związane z tym inne czynności. Jak widać werset „Kosmyk kłamliwy i grzeszny” sury Zakrzepła Krew to nic innego tylko opis funkcji przedmózdża.

Uspokojenie serc przez wspominanie Boga

Badania nad różnicami w kondycji fizycznej i zdrowiu pomiędzy osobami wierzącymi i niewierzącymi przeprowadzone przez ekipę Davida B. Larsona z amerykańskiego Międzynarodowego Centrum Badania Zdrowia, doprowadziły do otrzymania zaskakujących rezultatów. Wśród wierzących występuje o 60% mniej zawałów serca, o 100% mniej samobójców, o siedem razy mniej uzależnionych od nikotyny. 41

Psychologowie są przekonani, że dobra kondycja wierzących ma korzenie w psychice człowieka. Człowiek o zdrowej psychice jest bardziej odporny na choroby. Fakt ten ma jednak jeszcze jedno podłoże: jedynie człowiek wierzący w Boga może być zdrowy i silny psychicznie. Sprawa powiązań religijności i zdrowia psychicznego i fizycznego człowieka jest tematem prac dr Herberta Bensona z Harwardu. Uczony, który sam jest ateistą dochodzi do wniosku, że nic nie ma tak pozytywnego wpływu na zdrowie człowieka jak wiara w Boga. „Żadna inna wiara nie ma tak pozytywnego wpływu na człowieka jak wiara w Boga”, pisze Benson. 42

Na pytanie skąd biorą się takie powiązania pomiędzy duszą a zdrowiem fizycznym Benson odpowiada: „Ciało i dusza człowieka są skierowane na wiarę w Allaha.”43

Benson nie jest oczywiście pierwszym, który odkrył tę prawdę, została ona przedstawiona 1400 lat temu w Koranie:

Ci, którzy uwierzyli i których serca się uspakajają przez wspominanie Boga-o tak! Przez wspominanie Boga uspakajają się ich serca!- ( Sura Grzmot, werset 28)

Człowiek wierzący, modlący się i ufający Allahowi jest zdrowszy fizycznie i psychicznie ponieważ zachowuje się zgodnie z naturą człowieka. Wiara w filozofie i wyznania niezgodne z naturą człowieka niosą ze sobą chorobę i nieszczęścia. Współczesna medycyna zaczyna tę prawdę akceptowa. Słowami Patricka Gleena: „Współczesna medycyna zaczyna doceniać rolę wiary.”44

Narodziny człowieka

Koran opowiadając o wszystkich aspektach życia posługuje się wieloma przykładami ze świata roślin, zwierząt, przedstawia liczne dowody zaczerpnięte ze wszechświata i powierzchni ziemi. Często opisuje też stworzenie człowieka, jak np w surze Wydarzenie:

My-My was stworzyliśmy. Dlaczego więc nie chcecie uwierzyć?! Czyż nie widzicie, Co wydzielacie w postaci nasienia? Czy to wy je stwarzacie, Czy też my jesteśmy stworzycielami? ( Sura wydarzenia, werset 57-58)

Stworzenie człowieka jest tematem bardzo wielu wersetów koranicznych. Można tam znaleźć szczegółowe informacje o powstaniu i narodzinach człowieka, informacje, które znalazły potwierdzenie naukowe dopiero w późniejszych epokach. Poniżej tylko niektóre z nich:

1) Człowiek nie powstaje z całości nasienia lecz tylko z jednego plemnika,
2) Mężczyzna jest odpowiedzialny za płeć dziecka,
3) Embrion żyje w łonie matki,
4) Embrion rozwija się w trzech ciemnych częściach macicy.

Powyższe informacje nie znalazły się w Koranie w wyniku badań, bo czternaście wieków temy przeprowadzenie ich było niemożliwe, prawdy te potwierdziła jednak współczesna medycyna. Teraz zajmijmy się kolejno poszczególnymi punktami.

Kropla nasienia

Plemniki, zanim dotrą do komórki jajowej, przebywają długą drogę w ciele kobiety. Z 250 milionów plemników tylko około tysiąca dociera do komórki jajowej, która ma wielkość pół ziarnka soli. Komórka, po kilku minutach przyjmuje tylko jeden plemnik. Czyli, człowiek nie powstaje z całości nasienia lecz tylko z jednego plemnika. Dokładnie tak mówi koraniczna sura Zmartwychwstanie:

Czy człowiek sądzi, że będzie pozostawiony bez dozoru? Czyż nie był on kroplą spermy, która wytrysnęła (Sura Zmartwychwstanie, werset 36-37)

Należy zwrócić uwagę, że Koran nie mówi o spermie tylko o kropelce spermy, czyli o plemniku. Naukowe udowodnienie tej prawdy było możliwe dopiero niedawno, ale Koran jest słowem Allaha, dlatego przepowiada prawdę.

Na ilustracji widać nasienie przy wejściu do macicy. Z 250 milionów plemników tylko około tysiąca dociera do komórki jajowej wielkości pół ziarnka soli, która po kilku minutach przyjmuje tylko jeden plemnik.Czyli, człowiek nie powstaje z całości nasienia lecz tylko z jednego plemnika.

Skład nasienia

Nasienie nie składa się tylko i wyłącznie z plemników. Jego skład jest bardzo skomplikowany. Sperma zawiera cukry, potrzebne do utrzymania plemników przy życiu, składniki neutralizujące kwasy wydzielane przez żeński układ płciowy i inne substancje. O skomplikowanym składzie nasienia czytamy w Koranie:

Zaprawdę, stworzyliśmy człowieka z kropli spermy, mieszaniny, aby go doświadczyć. I uczyniliśmy go słyszącym i widzącym. (Sura Człowiek, werset 2)

On jest Tym, który doskonale stworzył każdą rzecz, On zaczął stworzenie człowieka z gliny, potem uczynił jego potomstwo z ekstraktu nędznej wody. ( Sura Pokłon, werset 7-8)

Słowo ekstrakt, pochodzi od arabskiego „sulale”, co oznacza najlepszą część, z niej właśnie powstaje człowiek.

Widzimy więc jak Allah przekazuje nam kolejną prawdę o powstaniu człowieka.

W Koranie powiedziane jest, że odpowiedzialność za płeć dziecka ponosi mężczyzna jednak do tej pory naukowcy byli zdania, że leży ona po stronie matki. Dopiero niedawno przeprowadzone badania dowiodły słuszności słów Koranu.

Płeć dziecka

Do niedawna myślano, że płeć dziecka determinowana jest przez komórki matki lub wspólnie, przez komórki matki i ojca, w Koranie jednak napisane jest:

I że to On stworzył parę-mężczyznę i kobietę –z kropli spermy, kiedy wytryska; (Sura Gwiazda, werset 45-46)

Czyż nie był on kroplą spermy, która wytrysnęła, potem stała się grudką krwi zakrzepłej? On go stworzył i ukształtował. I uczynił z niego parę -mężczyznę i kobietę. (Sura Zmartwychwstanie, werset 37-39)

Powstawanie człowieka rozpoczyna się z chwilą połączenia par chromosomów. Podczas jajeczkowania obie części dzielącej się komórki płciowej noszą chromosomy X, mężczyźni jednak posiadają plemniki o chromosomach X lub Y. Jeżeli do komórki jajowej dotrze plemnik z chromosomem X, dziecko, które się narodzi będzie dziewczynką, jeżeli dotrze plemnik z chromosomem Y, urodzi się chłopczyk.

Ta prawda została potwierdzona dopiero w bardzo niedawnej przeszłości dzięki odkryciom na polu genetyki i mikrobiologii. Zrozumiano, że kobieta nie odgrywa praktycznie żadnej roli w ustalaniu się płci człowieka. Odpowiedzialne za płeć są znajdujące się w ciele człowieka chromosomy tzw. chromosomy płci. W ciele mężczyzny jest to para chromosomów XY, w ciele kobiety XX (nazwa ta wzięła się stąd, że chromosomy swoim kształtem przypominają te litery). Chromosom Y jest nośnikiem genów męskich, X- żeńskich.

Powstawanie człowieka rozpoczyna się z chwilą połączenia par chromosomów. Podczas jajeczkowania obie części dzielącej się komórki płciowej noszą chromosomy X, mężczyźni jednak posiadają plemniki o chromosomach X lub Y. Jeżeli do komórki jajowej dotrze plemnik z chromosomem X, dziecko, które się narodzi będzie dziewczynką, jeżeli dotrze plemnik z chromosomem Y, urodzi się chłopczyk.

Jak widać odpowiedzialność za płeć dziecka ponosi tylko ojciec, o czym Koran mówił już 1400 lat temu. W wielu kulturach jednak nadal wierzy się w to, że to kobieta jest odpowiedzialna za płeć dziecka.

„Zakrzepła Krew” w łonie matki

Pierwszym etapem rozwoju człowieka w łonie matki jest powstanie zygoty, która rozwija się przyczepiona do macicy, skąd czerpie potrzebne do przeżycia składniki.

Kontynuując studiowanie informacji zawartych w Koranie i dotyczących powstania człowieka, natkniemy się na kolejne naukowe cuda.

Z plemnika i komórki jajowej powstanie jedna komórka, zygota, która będzie się dzielić aż w końcu zacznie przypominać kawałek mięsa. Podział ten nie będzie miał miejsca w próżni, zygota jest bowiem przytwierdzona do macicy matki. Przypomina to trochę roślinę, która korzenie swoje ma w ziemi i tak jak roślina z ziemi, tak zygota z ciała matki czerpie potrzebne jej do rozwoju składniki. 45

I tu dochodzimy do kolejnego cudu ogłoszonego w Koranie:

Głoś! w imię Twego Pana, który stworzył! Stworzył człowieka z grudki krwi zakrzepłej! Głoś! Twój Pan jest najszlachetniejszy! (Sura zakrzepła Krew, werset1-3)

Pierwszym etapem rozwoju człowieka w łonie matki jest powstanie zygoty, która rozwija się przyczepiona do macicy, skąd czerpie potrzebne do przeżycia składniki.

Owinięcie kości mięśniami

W Koranie znajdujemy także opis poszczególnych etapów rozwoju człowieka w łonie matki. Według Koranu najpierw powstają kości a dopiero potem mięśnie:

Następnie stworzyliśmy z kropli nasienia grudkę krwi zakrzepłej; potem stworzyliśmy z tej grudki krwi zakrzepłej zalążek ciała; a z tego zalążka stworzyliśmy kości; wtedy oblekaliśmy te kości ciałem; następnie uczyniliśmy go innym stworzeniem. Niech będzie błogosławiony Bóg, najlepszy ze stwórców. (Sura Wierni, werset 14)

Tak jak to napisane w Koranie nowopowstałe kości człowieka są oblekane przez mięśnie.

Koran informuje nas o poszczególnych etapach rozwoju embrionalnego człowieka. Jak to opisano w czternastym wersecie sury Wierni, najpierw z tkanki chrząstnej powstają kości, wokół których następnie tworzą się mięśnie. Opisano to słowami: „A z tego zalążka stworzyliśmy kości; wtedy oblekaliśmy te kości ciałem; następnie uczyniliśmy go innym stworzeniem.”

Nauka zajmująca się rozwojem człowieka w łonie matki to embriologia. Do niedawna embriolodzy byli zdania, że kości i mięśnie rozwijają się równorzędnie, dopiero dzięki najnowszym technologiom i dokładnym obserwacjom okazało się, że nie nauka a Koran miał rację, najpierw rozwijają się kości a dopiero potem mięśnie.

Fakt ten opisano w opracowaniu Developing Human słowami:

W szóstym tygodniu ciąży chrząstki kręgosłupa zaczynają zmieniać się w kości. W siódmym tygodniu twardnieją też kości długie. W tym samym czasie rozpoczyna się tworzenie tkanki mięśniowej. 46

Jak widać prawdy zamieszczone w Koranie znalazły potwierdzenie w nowoczesnej embriologii.

Koran informuje nas o poszczególnych etapach rozwoju embrionalnego czlowieka. Jak to opisano w czternastym wersecie sury Wierni, najpierw z tkanki chrzastnej powstaja kosci, wokól których nastepnie tworza sie miesnie. Opisano to slowami: „A z tego zalazka stworzylismy kosci; wtedy oblekalismy te kosci cialem; nastepnie uczynilismy go innym stworzeniem.”

Trzy etapy życia człowieka w macicy

W Koranie opisano trzy etapy życia w łonie matki słowami:

On stworzył was z jednej duszy, potem uczynił z niej jej parę. On zesłał dla was, spośród trzód, osiem par. On was stwarza w łonach waszych matek, stworzenie po stworzeniu, w trzech ciemnościach To jest Bóg, wasz Pan. Do Niego należy królestwo. Nie ma Boga jak tylko On! Jakże więc jesteście odwróceni! (Sura Grupy, werset 6)

Arabskie wyrażenie „fi zulumatin selasin” przetłumaczone jako „trzy ciemności” mówi o trzech ciemnych miejscach rozwoju embrionu:

1. Ciemność brzucha
2. Ciemność macicy
3. Ciemność łona

Jak widać Koran i współczesna biologia są zgodne co do miejsc, w których przebywa embrion. Embriolodzy zaobserwowali ponadto, że miejsca te otoczone są trzema powłokami.

Ściana brzucha składa się z następujących warstw: mięśnie okalające, mięśnie wewnętrzne i mięśnie podłużne.47 Analogicznie macica otoczona jest trzema warstwami.48 Dookoła embrionu występują trzy kolejne warstwy: amnion, chorion i decidua.49

Można o tym przeczytać we wszystkich opracowaniach z dziedziny embriologii, na przykład w podręczniku Basik Human Embryology, autorstwa P. Williamsa:

Życie w łonie matki można podzielić na trzy etapy: okres preembrionalny (pierwsze dwa i pół tygodnia), okres embrionalny (do końca ósmego tygodnia) i okres fetalny (od ósmego tygodnia do końca ciąży).50 Są to trzy etapy rozwoju płodu, które można opisać następująco:

Im 6. Vers der Sure az-Zumar wird unterstrichen, dass der Mensch in der Gebrmutter sich in drei Phasen entwickelt. In der Tat hat die moderne Embryologie aufgedeckt, dass die embryologische Entwicklung des Babys in drei eindeutigen Stadien in der Gebrmutter stattfindet.

- Okres preembrionalny: w tym czasie dochodzi do podziału zygoty i jej umieszczenia w macicy. Rozmnażające się komórki organizują się w trzech grupach.

- Okres embrionalny: trwa łącznie pięć i pół tygodnia w którym na żywy organizm mówi się embrion. W tym okresie tworzą się podstawowe systemy i narządy.

- Okres fetalny: od ósmego tygodnia organizm, żyjący w łonie matki i zwany już fetusem, zaczyna przypominać człowieka. Zaczyna wykształcać się twarz i kończyny a wszystkie organy zaczynają pełnić swe funkcje. Okres trwa 30 tygodni, po których następuje poród.

Wszystkie wiadomości o życiu płodu udało się zebrać naukowcom dzięki skomplikowanym urządzeniom i wieloletnim badaniom. Ich zgodność z zapisami Koranu jest dowodem na to, że Koran jest słowem bożym.

Wyjście człowieka z wody

Bóg stworzył wszelkie zwierze z wody. Wśród nich są takie, które pełzają na swoim brzuchu; wśród nich są takie, wtóre chodzą na dwóch nogach; i wśród nich są takie, które chodzą na czterech; Bóg stwarza to, co chce. Przecież Bóg jest nad każdą rzeczą Wszechwładny! ( Sura Światło, werset 45)

Czyż ci, którzy nie uwierzyli, nie widzieli, iż niebiosa i ziemia stanowiły jedną zwartą masę i My rozdzieliliśmy je i stworzyliśmy z wody każdą żyjącą rzecz? Czyż oni nie uwierzą? (Sura Prorocy, werset 30)

On jest Tym, który stworzył człowieka z wody I uczynił dla niego związki krwi i małżeństwa. Twój Pan jest wszechmocny! (Sura Rozróżnienie, werset 54)

Czytając wersety poświęcone początkom życia i ludzkości widzimy, że do stworzenia doszło w cudowny sposób. Cudem jest to, że życie ma swój początek w wodzie. Lata obserwacji i badań naukowzch tzlko potwierdziły to, co zapisano w Koranie.

Dzisiaj w każdej encyklopedii możemy przeczytać, że podstawowym składnikiem żywego organizmu jest woda, niektóre z organizmów składają się w 90% właśnie z wody. Wiadomo też, że podstawowy składnik komórki, cytoplazma, to w osiemdziesięciu procentach woda. Nie da się podważyć faktu, że Koran objawił nam wielką naukową prawdę już czternaście wieków temu.

Wszystkie organizmy, aby przeżyć, potrzebują wody. Zwierzęta zamieszkujące tereny suche zaopatrzone są w specjalne systemy, pomagające jak najdłużej utrzymać wodę w organizmie. Jeżeli nie istniałyby takie systemy a organizm utraciłby wodę, doszłoby do jego zgonu. W XVII wieku naukowiec, Jan Baptista van Helmont, odkrył, że woda jest najważniejszym składnikiem, koniecznym dla życia roślin.