KARUNI
Karuni ishte nga populli i Musait dhe ai shtypte atë popull ngase Ne i patëm dhënë aq shumë pasuri sa që një grup i fuqishëm mezi bartin çelësat e (pasurisë së) tij, e kur populli i vet i tha: "Mos u kreno aq fortë sepse Allahu nuk i do të shfrenuarit!" (Kasas, 28:76)
Siç thuhet në ajetin e mësipërm, thesaret dhe statusi që Karuni kishte në Egjipt e bënë atë në njeri arrogant dhe të sillet vrazhdë ndaj popullit të vet. Për ta sprovuar, Allahu e begatoi me pasuri të jashtëzakonshme, siç është rasti me të gjithë arrogantët, dhe ai ishte u prish nga ajo (pasuria). Ai harroi se e gjithë pasuria i takon Allahut, dhe se Ai mund ta marrë kur të dëshiroj, dhe nuk arriti të mësoj se këto i ishin dhënë si sprovë. Për shkak të arrogancës, mendonte se i ishte dhënë për shkak të "diturisë" dhe cilësive të tij të larta:
Ai (Karuni) tha: "Më është dhënë vetëm në saje të dijes sime!" Po a nuk e di ai se Allahu shkatërroi para tij nga popujt e lashtë asish që ishte edhe më i fuqishëm e më i pasur se ai, po mëkatarët kriminelë as që do të pyeten për fajet e tyre. (Kasas, 28:78)
Ky është një botëkuptim i gabuar i arrogantëve. Edhe pse Allahu i jep njeriut të gjitha që ka, arrogantët mburren me pasurinë e tyre dhe nuk shprehin mirënjohje ndaj Allahut, ose të kërkojnë falje prej Tij. Ata nuk e çajnë kokën bile të mendojnë, bile as për një sekond, se mund ta humbasin gjithë këto begati në një çast të vetëm. Sido që të jetë, siç e kuptojmë nga ky ajet, shumë njerëz, që ishin më të pasur apo më të fuqishëm se Karuni, u zhdukën për shkak të arrogancë së tyre. Si ata të tjerët nga e kaluara, edhe Karuni u dënua në këtë botë. Po të kishte qenë aq i fortë, ashtu siç ai vetë pretendonte, do të shpëtonte veten. Megjithatë, as statusi i tij e as pasuria, as njerëzit që e lakmonin, e as njohura me të cilën ai mburrej, nuk munden të shpëtonin nga dënimi i Allahut:
Po Ne atë dhe pallatin e tij i shafuam në tokë dhe, veç Allahut nuk pati që ta mbrojë e as vetë nuk pati mundësi të mbrohet. E ata që dje lakmuan të ishin në vendin e tij, filluan të thonë: "A nuk shihni se Allahu me të vërtetë i jep begati e komoditet atij që do nga robërit e vet, e edhe ia mungon atë atij që do, e sikur Allahu të mos bënte mëshirë ndaj nesh, do të na sharronte në tokë edhe neve; sa habi, se si jobesimtarët nuk gjejnë shpëtim!" (Kasas, 28: 81-82)
