1. Wysławia Boga to, co jest w niebiosach, i to, co jest na ziemi. On jest Potężny, Mądry!
2. On jest Tym, który wypędził z domostw tych spośród ludu Księgi, którzy nie uwierzyli - na pierwsze zebranie. Wy nie myśleliście, że oni odejdą, a oni myśleli, że twierdze obronią ich przed Bogiem. Lecz przyszedł do nich Bóg ze strony, z której oni się Go nie spodziewali, i rzucił w ich serca przerażenie. Niszczą oni swoje domy swoimi rękami i rękami wiernych. Bierzcie więc sobie z tego pouczenie, o ludzie, którzy posiadacie jasne spojrzenie!
3. Gdyby Bóg nie przepisał im wysiedlenia, to ukarałby ich na tym świecie, ale w życiu ostatecznym czeka ich kara ognia.
4. Stało się tak dlatego, że oni sprzeciwili się Bogu i Jego Posłańcowi. A kto sprzeciwia się Bogu... to, zaprawdę, Bóg jest straszny w karaniu!
5. Wszelkie drzewo palmowe, które ścięliście albo które pozostawiliście stojącym na jego korzeniach, ścięliście lub pozostawiliście za zezwoleniem Boga, aby On mógł okryć hańbą bezbożnych.
6. Bóg dał Swojemu Posłańcowi od nich taką zdobycz wojenną; że nie potrzebowaliście pędzić ani koni, ani wielbłądów. Bóg daje władzę Swoim posłańcom, nad kim chce. Bóg jest nad każdą rzeczą wszechwładny!
7. To, co dał Bóg Swojemu Posłańcowi jako zdobycz od mieszkańców miast, to należy do Boga i do Jego Posłańca, do bliskich krewnych i do sierot, do biedaków i do podróżnego; tak żeby to nie przechodziło kolejno do bogatych spośród was. A to, co wam daje Posłaniec, to bierzcie; a czego wam zakazał, od tego się powstrzymajcie! I bójcie się Boga! Zaprawdę, Bóg jest straszny w karaniu!
8. To jest dla biednych muhadżirów, którzy zostali wypędzeni ze swoich domostw i którzy zostali pozbawieni swoich majątków, gdy poszukiwali łaski i zadowolenia Boga i starali się pomóc Bogu i Jego Posłańcowi. Oni są naprawdę szczerzy.
9. A ci, którzy się umocnili w swoim domu i w swojej wierze przed nimi, miłują tych, którzy do nich wywędrowali, i nie znajdują w swoich sercach żadnego pożądania dla tego; co tamtym zostało dane. Oni dają im pierwszeństwo, nawet gdyby bieda była ich udziałem. A ten, kto się uchroni przed skąpstwem własnej duszy, będzie szczęśliwy.
10. A ci, którzy przyszli po nich, mówią: "Panie nasz! Przebacz nam i naszym braciom, którzy nas wyprzedzili w wierze! I nie umieszczaj w naszych sercach urazy do tych, którzy uwierzyli! Panie nasz! Ty, zaprawdę, jesteś dobrotliwy, litościwy!"
11. Czyż nie widziałeś obłudników, mówiących do swoich braci spośród ludu Księgi, którzy uwierzyli: "Jeśli zostaniecie wypędzeni, to my, z pewnością, pójdziemy z wami; i nie usłuchamy nigdy nikogo przeciwko wam. A jeśli będą przeciw wam walczyć, to my, z pewnością, wam pomożemy!" Bóg jest świadkiem, że oni są kłamcami!
12. Jeśli tamci będą wypędzeni, to oni nie pójdą razem z nimi; a jeśli tamci będą zwalczani, to oni nie przyjdą im z pomocą; a jeśli im nawet pomogą, to wnet odwrócą się plecami i tamci nie będą mieli pomocy.
13. Wy przecież wzbudzacie więcej strachu w ich duszach aniżeli sam Bóg, ponieważ to są ludzie, którzy nie pojmują.
14. Oni nie będą walczyć z wami wszyscy razem, jedynie w miastach ufortyfikowanych albo spoza murów. Ich waleczność jest wielka, kiedy są między sobą; ty myślisz, że oni są razem, lecz serca ich są podzielone. Tak jest dlatego, że oni są ludem, który nie rozumie.
15. Oni są podobni do tych, którzy na krótko przed nimi zakosztowali złych skutków swojego postępowania. Dla nich kara będzie bolesna!
16. Oni są podobni do szatana, kiedy mówi do człowieka: "Bądź niewierny!" A kiedy jest niewierny, on mówi: "Ja się ciebie wyrzekam! Zaprawdę, boję się Boga, Pana światów!"
17. I ich ostateczny koniec będzie taki, iż obydwaj znajdą się w ogniu, w którym będą przebywać na wieki. Oto jest zapłata dla niesprawiedliwych!
18. O wy, którzy wierzycie! Bójcie się Boga! I niech każda dusza patrzy na to, co przygotowała na jutro! I bójcie się Boga! Zaprawdę, Bóg jest w pełni świadomy tego, co wy czynicie!
19. Nie bądźcie tak jak ci, którzy zapomnieli o Bogu, aż sprawił On, że oni zapomnieli o swoich duszach. Oni są ludźmi występnymi.
20. Nie są równi mieszkańcy Ognia i mieszkańcy Ogrodu. Mieszkańcy Ogrodu - triumfują!
21. Jeślibyśmy objawili ten Koran na jakiejś górze, zobaczyłbyś ją pokorną, rozerwaną ze strachu przed Bogiem. Te przypowieści podajemy ludziom; być może, oni się zastanowią!
22. On jest Bogiem! Nie ma boga, jak tylko On! On zna skryte i widzialne. On jest Miłosierny, Litościwy!
23. On jest Bogiem! Nie ma boga, jak tylko On!; - Król, Przenajświętszy, Pokój, Wierny, Zachowujący, Potężny, Przemożny, Wyniosły! Chwała niech będzie Bogu! On jest ponad to, co dodają Mu jako współtowarzyszy!
24. On jest Bogiem! Stworzycielem, Twórcą, Kształtującym! Do Niego należą najpiękniejsze imiona! Głosi Jego chwałę to, co jest w niebiosach, i to, co jest na ziemi! On jest Potężny, Mądry!
