“İslam və Buddizm” adlı kitabımızda detallı olaraq araşdırdığımız batil Buddist inanışlar, Buda heykəllərinə azğın bir şəkildə tapınmağı, heykəllərə yeməklər təqdim etməyi, aclıq və səfalət içində Buddaya özünü həsr etməyi əmr edir. (Baxın: İslam və Buddizm, Harun Yəhya, dekabr 2002, Araşdırma nəşriyyat) Hinduizmdə isə bu bütlərin sayı 300-350 milyona qədər yüksəlir. Çünki hər istiqamətiylə batil təlim olan Hinduizmə görə hər hindi öz bütünü düzəldə bilər, istədiyi canlı ya da cansız varlığa azğın şəkildə tapına bilər. Hər üç hindiyə ortalama bir büt düşməsi bu dinin nə qədər böyük bir xurafat olduğunu ən açıq şəkildə ortaya qoyur.
Hindular insan, heyvan, bitki, məkan və hadisələr kimi milyonlarla fərqli varlığı və ya faktı büt əldə edə bilərlər. Hər qəsəbə öz uydurma ilahına sahibdir. Hər qəsəbənin, ya da kəndin girişində ilan, meymun və daha fərqli bütlərin təmsil edildiyi heykəllərə rast gəlinir. Hər hindi evinin də öz bütləri vardır. Hətta eyni ailə içində belə hər fərdin fərqli bütlərə səcdə etdiyi görülür. Səhərlər bütlərini mahnılarla və işıq oyunlarıyla oyandırdıqlarını düşünər, onları təmizləyər, onlara çiçəklər, yeməklər, südlər təqdim edərlər. Allah bütpərəst qövmlərin bu böyük aldatmasını və özlərinə ilah əldə etdikləri varlıqların heç bir şeyə güc çatdıra bilməyəcəklərini “onların əllərimi var, onunla tutsunlar? Yoxsa onların gözlərimi var, onunla görsünlər? Yoxsa onların qulaqlarımı var, onunla eşitsinlər?...” (Əraf surəsi, 195) ayəsiylə bizlərə xəbər verir.
Hindular bütlərinə bu şəkildə tapınarlarkən, çox böyük bir azğınlıq içində olduqlarını, etdiklərinin ağıl və məntiqlə ziddiyyət təşkil etdiyini düşünməz, hər hərəkətlərini bir ibadət olaraq görərlər. Halbuki onların taxtadan, daşdan bütlərə, ya da qondarma ilahlarına tapınmaları, Allahın vəhyinə söykənən bütün dinlərdə şiddətlə qadağan edilən çox böyük günahdır. Allahın xaricində canlı, ya da cansız başqa varlıqlara tapınanlar Quranda müşriklər, yəni Allaha şirk qoşanlar, olaraq təsvir edilər.
Şirk Allahın xaricindəki varlıqlara, Allah ilə bərabər, ya da Allahdan daha çox dəyər vermək deməkdir. Yəni şirk qoşan adam sevgisini, marağını Allahdan çox bu varlığa yönəldər, Allahdan başqa ilahlar əldə edər. Bəzi müşriklər Allahın varlığını açıq inkar edərkən, bəziləri Allahla birlikdə öz qondarma ilahlarına da tapınırlar. Quranda şirk mövzusuyla əlaqədar bir çox ayə var və Allah şirk qoşanları bağışlamayacağını bildirir. Bu ayələrdən bəziləri bu şəkildədir:
Şübhəsiz ki, Allah Özünə şərik qoşulmasını bağışlamaz, bundan başqa daha kiçik günahları isə istədiyi kimsəyə bağışlayar. Allaha şərik qoşan kəs iftira atmaqla böyük bir günah etmiş olur. (Nisa surəsi, 48)
“…Ey İsrail oğulları! Rəbbim və Rəbbiniz olan Allaha ibadət edin! Həqiqətən də, Allaha şərik qoşan kimsəyə, Allah Cənnəti haram etmiş və onun sığınacağı yer Oddur. Zalımlara kömək edən olmayacaqdır”. (Maidə surəsi, 72)
Şübhəsiz ki, Allah Ona şərik qoşmağı bağışlamayacaq. Bundan başqa olan daha kiçik günahları isə istədiyi kimsəyə bağışlayacaqdır. Allaha şərik qoşan şəxs əlbəttə ki, dərin bir azğınlığa düşmüşdür. (Nisa surəsi, 116)
Bir ayədə isə hz. Loğmanın oğluna bu şəkildə bir öyüd verdiyi xəbər verilir:
…Ey oğlum, Allaha şirk qoşma. Şübhəsiz şirk, həqiqətən böyük bir zülmdür.” (Loğman Surəsi, 13)
Hindi inanışlarındakı azğın ayinlər, bir-bir tərif edilə bilməyəcək qədər detallı və kompleksdir. Hindi kitabələrində hər bir büt ilə əlaqədar ayrı hissələr, əfsanələr, xüsusi ayinlər, qurban mərasimləri vardır. Həmin əfsanələrdə bütlərin hər birinin öz ailə həyatları, düşmənləri, zəiflikləri, ehtirasları, fövqəlbəşər gücləri, cəzalandırma üsulları vardır. Həmçinin bu bütlərin toxunduqları, üzərinə minib səfər etdikləri, bir yerdə olduqları canlı-cansız hər varlıq da hindular tərəfindən cahil şəkildə müqəddəs hesab edirlər. Gündəlik həyat da bu bütlər arasında bölüşdürülmüşdür.
Hindular bu bütlərin varlığına da, onların bütün bu xüsusiyyətlərə sahib olduqlarına da tam mənasıyla inanarlar. Hinduların ən çox dəyər verdikləri bütlər isə üçdür. Bunlar Brahma, Vişnu, Şivadır. Brahmanın guya var etmə xüsusiyyətinə sahib olduğuna inanılar. Vişnunun qoruyucu, Şivanın isə yox edici olduğuna inanılar. Hinduizm daha bunlar kimi milyonlarla batil inanış üzərinə quruludur. Ancaq uşaq nağıllarında rast gəlinə biləcək qəribə hekayələr, insanlara bir din olaraq təqdim edilər. Halbuki İslam dini Allahın vəhyinə, Rəbbimizin “Nə önündən, nə də arxasından batil ona girişə bilməz. O, Müdrik, Tərifəlayiq Allah tərəfindən nazil edilmişdir.” (Fussilət surəsi, 42) ayəsiylə təsvir etdiyi Qurana söykənir. Rəbbimiz Bəqərə surəsində bu şəkildə buyurur:
...İnsanlara doğru yolu göstərən, bu yolun və haqqı batildən ayırd edənin açıq-aydın dəlilləri olan Quran… (Bəqərə surəsi, 185)
Allaha iman edən bir insan bütün həyatını Rəbbimizin razı olacağı kimi keçirər, Quran ayələrində bildirilən hökmlərə dəqiqliklə əməl edər. Mömin dərin Allah qorxusu və Allah sevgisi, səmimi imanı və güclü vicdanı ilə tanınar. Həyatının hər anında vicdanının səsini dinlədiyi üçün doğru ilə səhvi bir-birindən ayıra bilər, fərasət və bəsirət sahibidir, ağıllıdır. Quran əxlaqından uzaqlaşıb, atalarından gördükləri ənənələrə uyğun gəlmənin insanı nə qədər böyük itkiyə uğratdığının fərqindədir. Bu üstün xüsusiyyətlərdən məhrum olan müşriklərin içində olduqları vəziyyət isə ayələrdə bu şəkildə xəbər verilir:
Siz Allahı qoyub ancaq bütlərə ibadət edir və yalan uydurursunuz. Şübhəsiz ki, Allahdan başqa ibadət etdikləriniz sizə ruzi verməyə qadir deyillər. Elə isə ruzini Allahdan diləyin, Ona ibadət edin və Ona şükür edin. Siz ancaq Ona qaytarılacaqsınız”. (Ənkəbut surəsi, 17)
De: “Allahdan başqa məbud saydıqlarınızı çağırın”. Onlar nə göylərdə, nə də yerdə zərrə qədərcə olan bir şeyə də sahib deyillər. Onların göylərin və yerin yaradılışında heç bir şərikliyi yoxdur və onlardan Allaha yardımçı olanı da yoxdur. (Səba surəsi, 22)
Bütün müşriklər kimi Hindular də tapındıqları bütlərin Allahdan müstəqil güclərə sahib olduqları səhvinə düşərlər. Qarşısında səcdə etdikləri daşdan, taxtadan heykəllərin özlərini eşitdiklərini, işlədikləri günahların fərqində olduqlarını zənn edərlər. Bu heykəllərin insanlara zərər verə biləcəyinə, onları lənətləyə biləcəyinə inanarlar. Halbuki bu düşüncələriylə həm Allaha şirk qoşaraq çox böyük günah işləyirlər, həm də ağıl və məntiqlə ziddiyyət təşkil edən çox böyük çıxılmaz vəziyyətə girirlər. Rəbbimiz müşrikləri bu böyük çıxılmaz vəziyyətdən xilas olmağa belə dəvət edir:
Sizi yaradan, sonra sizə ruzi verən, sonra sizi öldürən, sonra da sizi dirildəcək məhz Allahdır. Şərikləriniz içərisində bunlardan, heç olmazsa, birini edə bilən varmı? O, pakdır və müşriklərin Ona şərik qoşduqlarından ucadır. (Rum Surəsi, 40)
Hinduların azğın ayinləri saymaqla bitməyəcək qədər çoxdur. Məsələn hindular, məbədlərinin içində olan ikonalara çox böyük hörmət göstərərlər. Hörmətli qonaq kimi bu cansız heykəllərə xidmət edər, sevgi təqdim edər, maraq göstərərlər. Yuyunmaları və içmələri üçün su, geyim, çiçəklər, buxur və daha bir çox fərqli şey təqdim edərlər. Bu bütlər hər gün sanki bir canlı oyandırılır kimi diqqətlə oyandırılar, geydirilər, hindular tərəfindən ziyarət edilərlər; onlara ibadət edilər və daha sonra istirahətə tərk edilərlər.
Hindu bayramlarında toplu şəkildə bütlərə hədiyyələr, təqdim edilərək, oruc tutularaq, ilahilər söyləyərək heç bir gücü olmayan mənasız əşyalara qarşı şüursuz şəkildə bağlılıqlarını sübut etməyə çalışarlar.5 Heç bir hindi bütün bunların nə dərəcə axmaq və hörmətdən salan olduğunu fərq etməz. Bir daşı, ya da taxtanı oyandırmağa cəhd etmənin, onu geydirmə, ya da onunla danışmanın nə qədər böyük ağılsızlıq və axmaqlıq olduğunu qavraya bilməz. Ancaq şizofreniya xəstələrində görülən növdə sayıqlama sərgilədiklərinin dərk edə bilməz. Rəbbimiz bütpərəstlərin bu azğın inanclarını bizlərə bu şəkildə bildirir:
O dedi: “Onlara yalvardığınız zaman sizi eşidirlərmi? Yaxud sizə xeyir və ya zərər verirlərmi?” Onlar dedilər: “Xeyr, amma biz öz atalarımızın belə etdiklərini gördük” (Şuəra surəsi, 72-74)
Hinduizmin azğın inanışlarına görə inəklər, meymunlar, bəzi quş növləri, bəzi ayı növləri, marallar, fillər, bəzi timsah növləri, pişikkimilər, siçanlar, bayquşlar, qarğalar, itlər də guya müqəddəsdirlər6 və bütün bu heyvanlara da xəyali ilahlarına göstərdikləri hörməti göstərərlər. Məsələn Rajputana Məbədindəki siçanlara kimsə toxunmaz; bu siçanlara toxunmaq çox böyük günah olaraq görülər.7 Özünə ən çox hörmət göstərilən heyvan isə heç şübhəsiz inəkdir. Yolda bir inəklə qarşılaşan, ya da bir inək rəsmi görən hindular üstün güclərə sahib, “bütün insanlığın anası” və hər şeyi ilə müqəddəs bir qondarma ilahla qarşılaşdıqlarını düşünər və bu inəyə hörmət nümayişi göstərməyə başlayarlar.
İnəklər azğın hindi inanclarına görə yer, göy və atmosferin anası sayılır. Bu səbəblə də inəklər və öküzlər küçələrdə, alış-veriş mərkəzlərində və ya dilədikləri hər yerdə sərbəstcə gəzə bilərlər. İnək ətinin yeyilməsi qadağandır, öldürülmələri də qanunla qadağan edilmişdir. İnəklərin nəcisləri hindular tərəfindən müqəddəs və eyni zamanda da çox faydalı sayılır. Çox sayda xəstəliyi müalicə etdiyinə və adətlərə görə insan ruhunu təmizlədiyinə inandıqlarından ötəri müqəddəs sayılır, içilir və yeyilir.8 İnəklərə tapınmanın (həm də bu cür iyrənc ayinlərin tətbiqi) nə qədər böyük bir ağılı, əxlaqi və ruhi pozuqluq olduğu açıqdır.
Təhsilli, universitet məzunu, müəyyən intellektual səviyyəyə çatmış hinduların belə bu azğın ənənədən əsla güzəştə getməməyi isə, Hinduizmin insanlar üzərindəki böyük təsirini bütün açıqlığı ilə ortaya qoyur. Hindu ənənələriylə ağılları örtülmüş olan bu insanlar nəyi nə üçün etdiklərinin belə fərqində deyildirlər, analiz qabiliyyətlərini və doğrunu səhvdən ayırd edə bilmə xüsusiyyətlərini tamamilə itirmişlər. Və heç düşünmədikləri bir həqiqət daha vardır: Bütün bütləri bir yerə gəlsələr belə Allahdan gələcək bir əzabdan onları “heç kim, ya da heç bir varlıq, heç bir şəkildə” qoruya bilməyəcək. Allah Əraf surəsində müşriklərə bu şəkildə xəbər verir.
Onlar heç bir şey yaratmayan, özləri xəlq edilmiş olan şeyləri Allaha şərik qoşurlar? Bütlər nə onlara yardım edə bilər, nə də özlərinə kömək edə bilərlər. (Əraf surəsi, 191-192)
İnəyin hindular tərəfindən qondarma bir ilah olaraq görülməsi olduqca diqqət çəkicidir. Çünki Rəbbimiz Quranda xüsusilə buzovu tanrı edənlərə bir çox ayə ilə diqqət çəkir və “Həqiqətən, buzova sitayiş edənlərə öz Rəbbindən bir qəzəb və dünya həyatında zillət üz verəcəkdir. Biz iftira yaxanları belə cəzalandırırıq.” (Araf surəsi, 152) şəklində buyurur. Ayələrdə hz. Musanın yanlarından ayrılmasının ardından İsrailoğullarının da buzovu büt etdikləri və ona tapındıqları xəbər verilir. Ayələrdə bu şəkildə buyurulur:
O zaman Biz Musaya vəhy üçün qırx gecəlik vədə verdik. Sonra siz onun ardından buzovu özünüzə məbud qəbul edərək zalım oldunuz. (Bəqərə surəsi, 51)
Onlar dedilər: “Qəlblərimiz qapalıdır!” Xeyr, Allah onları məhz küfrlərinə görə lənətləmişdir. Odur ki, onlar olduqca az inanırlar. Onlara Allah tərəfindən özlərində olanı təsdiqləyən bir Kitab (Quran) gəldikdə onu inkar etdilər. Halbuki əvvəllər kafirlər üzərində qələbə diləyirdilər. Onlara tanıdıqları peyğəmbər gəldikdə isə onu inkar etdilər. Allah kafirlərə lənət etsin! (Taha surəsi, 88-89)
Musa sizə açıq-aydın dəlillər gətirmişdi. O getdikdən sonra siz buzovu ilahiləşdirib özünüzə zülm etdiniz. O zaman Biz sizinlə əhd bağlayıb dağı başınızın üstünə qaldırdıq: “Sizə verdiyimizdən möhkəm yapışın və eşidin!” – deyə əmr etdik. Onlar: “Eşitdik və asi olduq!” – dedilər. Küfrlərinə görə buzova olan məhəbbət onların qəlblərinə yeridildi. De: “Əgər siz möminsinizsə, imanınızın sizə əmr etdiyi şey necə də pisdir!” (Bəqərə surəsi, 92-93)
Musanın ardınca qövmü öz zinət əşyalarından böyürən bir buzov heykəli düzəltdilər. Məgər bu heykəlin onlarla danışmadığını, onlara düz yol göstərmədiyini görmürdülərmi? Buna baxmayaraq ona məbud kimi sitayiş edib zalımlardan oldular. (Əraf surəsi, 148)
Həqiqətən, buzova sitayiş edənlərə öz Rəbbindən bir qəzəb və dünya həyatında zillət üz verəcəkdir. Biz iftira yaxanları belə cəzalandırırıq. (Əraf surəsi, 152)
Onlara: “Allahın nazil etdiyinə inanın!” – deyildikdə, onlar: “Biz özümüzə nazil edilənə inanırıq” – deyib onun ardınca gələni inkar edirlər. Halbuki Quran onların yanında olanı təsdiqləyən bir həqiqətdir. De: “Əgər siz inanan idinizsə, bəs nə üçün əvvəllər Allahın peyğəmbərlərini öldürürdünüz?” (Taha surəsi, 91)
Ayələrdə də görüldüyü kimi İsrailoğulları buzova “ehtirasla” bağlanmış, hz. Harun isə onları bu azğınlıqdan imtina etmələri üçün dəfələrlə xəbərdar etmişdir. Taha surəsində hz. Harunun qövmünə etdiyi bu xəbərdarlığı xəbər verilər:
Bundan əvvəl Harun onlara demişdi: “Ey qövmüm! Siz bununla ancaq sınağa çəkildiniz. Həqiqətən, sizin Rəbbiniz Mərhəmətli Allahdır. Mənə tabe olun və əmrimə itaət edin!” (Taha surəsi, 90)
Hz. Musa qövmünə geri gəldiyində onları buzova tapınarkən görür:
O zaman Musa öz qövmünə dedi: “Ey qövmüm! Siz buzova ibadət etməklə özünüzə zülm etdiniz. Odur ki, Yaradanınıza tövbə edin və özünüzü (sizlərdən özlərinə zülm edənləri) öldürün. Bu, Yaradanınızın yanında sizin üçün xeyirlidir”. O, sizin tövbənizi qəbul etdi. Doğrudan da O, tövbələri qəbul edəndir, Rəhmlidir. (Bəqərə surəsi, 54)
İnəyə tapınan hindularla, buzovu ilah edən hz. Musa dövründəki İsrailoğulları arasındakı bənzərlik çox diqqət çəkicidir. Onlar da başqa bir heyvanı, ya da başqa bir obyekti deyil, Quranda bir çox ayə ilə diqqət çəkilən inəyi Allaha ortaq qoşmuş və çox böyük günaha girmişlər. Ancaq hz. Musa dövründəki İsrailoğulları bu etdiklərinin çox böyük səhv olduğunu fərq etmiş və Rəbbimiz də onların tövbələrini qəbul etmişdir. Hindular də bir an əvvəl içində olduqları bu azğınlığın fərqinə varmalı, səmimiyyətlə tövbə edib, Bir və Tək olan Allaha könüldən təslim olmalıdırlar. Ümid edilər ki, Rəbbimiz tövbələrini qəbul edəcək və onları hidayətə yönəldəcək. Bəqərə surəsində bu şəkildə buyurulur:
Yalnız tövbə edənlər, əməllərini islah edənlər və haqqı bəyan edənlər istisnadır. Mən onların tövbəsini qəbul edərəm. Mən tövbələri qəbul edənəm, Rəhmliyəm! Kafir olub kafir kimi də ölənlərə Allahın, mələklərin və bütün insanların lənəti olsun! Onlar bu lənətin içərisində həmişəlik qalarlar. Onların əzabı yüngülləşdirilməyəcək və onlara möhlət də verilməyəcəkdir. (Bəqərə surəsi, 160-162)
Hinduizmdə bütlər insan və heyvanlarla da məhdud qalmamaqdadır. İnsanın gün ərzində qarşılaşa biləcəyi demək olar ki, hər obyekt böyük bir azğınlıqla müqəddəsləşdirilmiş və ona ibadət edilər hala gətirilmişdir. Məsələn Allahın icazəsiylə bir yerə gəlib çağlayaraq axan çaylar, Onun uca təqdiri ilə toxumu yerə düşüb böyüyən ağaclar, Rəbbimizin sarsılmadan sabit dayanmasına icazə verdiyi dağlar hindular tərəfindən müqəddəs olaraq görülməkdədir. Halbuki Rəbbimizin Quran ayələrində bildirdiyi kimi bütün bu varlıqlar Allaha səcdə edirlər:
Məgər göylərdə və yerdə olanların, günəşin, ayın, ulduzların, dağların, ağacların, heyvanların və insanların xeyli hissəsinin Allaha səcdə etdiyini görmürsənmi?.. (Həcc surəsi, 18)
Göylərdə və yerdə olanların hamısı, heyvanlar da, mələklər də təkəbbür göstərmədən Allaha səcdə qılırlar. (Nəhl surəsi, 49)
Bu azğın düşüncə hinduları dağlar, çaylar haqqında ağıldan kənar əfsanələr uydurmağa aparıb çıxardır. Bu əfsanələrə görə dağların, çayların ruhları və həyatları vardır. Haqdan azaraq özlərinə görə müqəddəsləşdirdikləri çayların ən məşhuru isə Qanqdır, guya müqəddəs dağların başında isə Himalay dağı gəlir.9 Hindulara görə atəş bütü Aqni, Günəş bütü Surya, okean bütü Varuna, külək bütü Vayu, memarlıq bütü Vişkarma, ölüm bütü isə Yamadır.
Yalnız bu inanclar belə Hinduizmin nə qədər ağıldan kənar və uydurma xurafatlar yığını olduğunu ortaya qoymaq üçün kifayətdir. Çünki normal ağıl səviyyəsinə sahib heç bir insanın bir çayın qarşı qoyula bilməz güclərinin olduğunu düşünməsi mümkün deyil. Bunlar ancaq batil boş sözlərlə bütün düşüncə yolları tıxanmış, qavrayışı ortadan qalxmış və ağıl qabiliyyətlərini itirmiş bir insanın inana biləcəyi şeylərdir. Halbuki dövrümüzdə təxminən 1 milyard insan kor-koranə bu azğın dinin arxasından gedir.
Bu gün Hindistanda Günəşə tapınma hələ də davam edir. Ən əhəmiyyət verilən Günəş məbədi də Orissa bölgəsindəki Konarak məbədidir.10 Günəşə tapınma hindular ilə keçmişdəki bütpərəst cəmiyyətlər arasındakı bir başqa bənzərlikdir. Bu aldatma, tarixin ən qədim dövrlərindən bəri davam edir. Günəşin özlərinə istilik və işıq təmin etdiyini görən insanlar varlıqlarını bu göy cisminə borclu olduqları zənninə qapılmışlar və Günəşə öz nöqsan ağılları ilə ilahlıq vermişlər. Bu azğın inanc, tarixdə bir çox cəmiyyəti Allahın haqq dinindən uzaq tutmuşdur. Quranda bu vəziyyət bizlərə xəbər verilir və hz. Süleyman dövründə yaşayan Səba xalqının Günəşə tapındığı belə izah edilir:
Mən onun və tayfasının Allahı qoyub günəşə səcdə etdiklərinin şahidi oldum. Şeytan onların əməllərini özlərinə gözəl göstərmiş və onları haqq yoldan çıxartdığına görə haqqın yolunu tapa bilmirlər. Şeytan ona görə belə etmişdir ki, göylərdə və yerdə gizli olanı aşkara çıxardan, sizin gizlətdiklərinizi də, üzə çıxartdıqlarınızı da Bilən Allaha səcdə etməsinlər. (Nəml surəsi, 24-25)
Diqqət yetirilsə, insanların Günəşə tapınmaları, tam bir cəhalətin və ağılsızlığın nəticəsidir. Günəşin dünyaya istilik və işıq çatdırdığı doğrudur, ancaq bunun üçün şükür edilməsi lazım olan, Günəşi yaratmış olan Allahdır. Günəş, heç bir şüuru olmayan hidrogen-helium yığınıdır və bir zamanlar yox ikən Rəbbimiz onu yoxdan yaratmışdır. Gələcəkdə bir gün də yanacağı tükənəcək və sönüb gedəcək. Bəlkə bundan əvvəl Rəbbimiz onu yox edəcək. Allah, Günəşi də, bütün digər göy cisimlərini də yoxdan yaratmışdır və dolayısilə bütün bu varlıqlar səbəbiylə təriflənib ucaldılması lazım olan Allahdır. Bir ayədə bu gerçək belə açıqlanar:
Gecə və gündüz, günəş və ay Onun dəlillərindəndir. Əgər siz Ona ibadət edirsinizsə, onda günəşə və aya səcdə etməyin, onları yaradan Allaha səcdə edin. (Fussilət surəsi, 37)
Allahı unudub, bütün həyatlarını heç bir şeyə gücü çatmayan daşdan heykəllərə ibadət edərək keçirən, batil həyat sürərək böyük ziyan içində yaşayan bu insanların əsl ziyana uğrayacaqları yer isə heç şübhəsiz sonsuz axirət yurdu olacaq. Onlar dünya həyatını bütlərini məmnun etmək uğuruna heç edərlərkən, yenidən dünyaya gəlib heç ölməyəcəkləri yalanına sarılarlar. Ancaq bu sarıldıqları yalanların içi boş bir aldatma olduğunu ölümləriylə birlikdə anlayacaqlar. Rəbbimiz bu həqiqəti Ənkəbut surəsində bu şəkildə xəbər verir:
İbrahim dedi: “Siz aranızda ancaq dünya həyatına bəslədiyiniz vurğunluğa görə Allahı qoyub bütlərə pərəstiş etdiniz. Sonra isə Qiyamət günü bir-birinizi kafir adlandırıb lənətləyəcəksiniz. Sığınacağınız Od olacaqdır. Sizə yardım edə bilən kəslər də tapa bilməyəcəksiniz”. (Ənkəbut surəsi, 25)
Peyğəmbərimiz hz. Məhəmməd (s.ə.v) də bir hədislərində müşriklər üçün “Hər hansı bir şeyi Allaha ortaq qoşaraq ölən kimsə atəşə girər”11 şəklində buyurmuş və imanlarına şirk qatmayan muvahhid qullarına isə bu gözəl müjdəni vermişdir:
“Hər kim ki, Allaha heç bir şeyi ortaq qoşmadan, tam bir ixlas ilə Onun birliyinə inanmaq, Ona ibadət etmək, namazı doğru qılmaq və zəkatı (gərəyi kimi) vermək halı üzərində dünyadan ayrılsa, Allah (Təala) özündən razı ikən ölmüş olar.”12