1. اى كسانى كه ايمان آوردهايد، دشمن من و دشمن خود را به دوستى اختيار مكنيد. شما با آنان طرح دوستى مىافكنيد و حال آنكه ايشان به سخن حقى كه بر شما آمده است ايمان ندارند. و بدان سبب كه به خدا، پروردگار خويش ايمان آورده بوديد، پيامبر و شما را بيرون راندند. اگر براى جهاد در راه من و طلب رضاى من بيرون آمدهايد، در نهان با آنها دوستى مكنيد؛ و من به هر چه پنهان مىداريد يا آشكار مىسازيد آگاهترم. و هر كه چنين كند، از راه راست منحرف گشته است.