100. "Ул ата-анасын тәхеткә күтәрде һәм алар аның алдында сәҗдә кылып йөзтүбән егылдылар, һәм ул әйтте: «Ий, атам! Бу — элек күргән төшемнең юралуы, Раббым ул төштә хак итте һәм мине зинданнан чыгарып, шайтан минем һәм туганнарым арасында дошманлык кылганнан соң, сезне чүлдән китереп, миңа яхшылык кылды. Хакыйкатьтә, Раббым теләгән нәрсәсенә илтифатлы. Хаыйкатьтә, Ул — гыйлем, хикмәт иясе!"