154. "Шуннан, кайгыдан соң, Ул сезгә йокы аша тынычлык бирде. Ул арагыздан бер төркемне каплады, төркем исә үз-үзләре турында гына борчылды. Алар Аллаһ турында җаһилиять уе белән хаксыз ук уйладылар һәм: «Безгә бу эштән бернәрсә бармыни?» — дип әйттеләр. «Барлык эш Аллаһныкы», — дип әйт. Алар үзләренең күңелләрендә сиңа ачмаган нәрсәне яшерәләр. Алар: «Әгәр бу эштән безгә бернәрсә булса, без бу урында үтерелмәс идеек», — диләр. «Әгәр өйләрегездә кемгә дә булса үлем языл гая булса, сез, әлбәттә, егыла торган урыннарыгызга чыккан булыр идегез ... һәм Аллаһ сезнең күңелләрегездә булганны сынау өчен, һәм сезнең йөрәкләрегездә булганны чистарту өчен», — дип әйт. Хакыйкатьтә, Аллаһ күңел түрләрендә булганнарны белә бит!"