102. "Һәм ул аның белән эш эшләрлек хәлгә җиткәч: «Ий, улым! Мин төшемдә сине корбанга чалганымны күрәм. Кара әле, син ничек күрәсең?» —диде. Ул: «Атакаем! Сиңа нәрсә әмер ителгән булса, шуны эшлә, син мине, иншәаллаһ, сабырлардан итеп табарсың», — диде."