10. ጌታህም ሙሳን «ወደ በደለኞቹ ሕዝቦች ኺድ» በማለት በጠራው ጊዜ (አስታውስ)፡፡

11. «ወደ ፈርዖን ሕዝቦች (ኺድ) አላህን አይፈሩምን» (አለው)፡፡

12. (ሙሳም) አለ «ጌታዬ ሆይ! እኔ ሊያስተባብሉኝ እፈራለሁ፡፡

13. «ልቤም ይጠብባል፡፡ ምላሴም አይፈታም፡፡ ስለዚህ ወደ ሃሩን ላክ፡፡

14. «ለእነርሱም በእኔ ላይ (የደም) ወንጀል አልለ፡፡ ስለዚህ እንዳይገድሉኝ እፈራለሁ፡፡»

15. (አላህ) አለ «ተው! (አይነኩህም)፡፡ በተዓምራቶቻችንም ኺዱ፡፡ እኛ ከእናንተ ጋር ሰሚዎች ነንና፡፡

16. «ወደ ፈርዖንም ኺዱ፡፡ በሉትም፡- እኛ የዓለማት ጌታ መልክተኞች ነን፡፡

17. «የእስራኤልን ልጆች ከእኛ ጋር ልቀቅ፡፡»

18. (ፈርዖንም) አለ «ልጅ ኾነህ በእኛ ውስጥ አላሳደግንህምን በእኛ ውስጥም ከዕድሜህ ብዙ ዓመታትን አልተቀመጥክምን

19. «ያችንም የሠራሃትን ሥራህን አልሠራህምን አንተም ከውለታ ቢሶቹ ነህ» (አለ)፡፡

20. (ሙሳም) አለ «ያን ጊዜ እኔም ከተሳሳቱት ኾኜ ሠራኋት፡፡

21. «በፈራኋችሁም ጊዜ ከእንናተ ሸሸሁ፡፡ ጌታየም ለእኔ ጥበብን ሰጠኝ፡፡ ከመልክተኞቹም አደረገኝ፡፡

22. «ይህችም የእስራኤልን ልጆች ባሪያ በማድረግህ በእኔ ላይ የምትመጻደቅባት ጸጋ ነት፡፡»

23. ፈርዖን አለ «(ላከኝ የምትለው) የዓለማትም ጌታ ምንድነው»

24. (ሙሳ) «የሰማያትና የምድር በመካከላቸውም ያለው ሁሉ ጌታ ነው፡፡ የምታረጋግጡ ብትኾኑ (ነገሩ ይህ ነው)፤» አለው፡፡

25. (ፈርዖንም) በዙሪያው ላሉት ሰዎች «አትሰሙምን» አለ፡፡

26. (ሙሳ) «ጌታችሁና የመጀመሪያዎቹ አባቶቻችሁም ጌታ ነው» አለው፡፡

27. (ፈርዖን)	«ያ ወደእናንተ የተላከው መልክተኛችሁ በእርግጥ ዕብድ ነው» አለ፡፡

28. (ሙሳ) «የምሥራቅና የምዕራብ በመካከላቸውም ያለው ነገር ሁሉ ጌታ ነው፡፡ ታውቁ እንደኾናችሁ (እመኑበት)» አለው፡፡

29. (ፈርዖን) «ከእኔ ሌላ አምላክን ብትይዝ በውነቱ ከእስረኞቹ አደርግሃለሁ» አለ፡፡

30. (ሙሳ) «በግልጽ አስረጅ ብመጣህም እንኳ» አለው፡፡

31. «እንግዲያውስ ከእውነተኞች እንደኾንክ (አስረጁን) አምጣው» አለ፡፡

32. በትሩንም ጣለ፡፡ እርሷም ወዲያውኑ ግልጽ እባብ ኾነች፡፡

33. እጁንም አወጣ፡፡ ወዲያውም እርሷ ለተመልካቾች (የምታበራ) ነጭ ኾነች፡፡

34. (ፈርዖን) በዙሪያው ላሉት መማክርት «ይህ በእርግጥ ዐዋቂ ድግምተኛ ነው» አለ፡፡

35. «ከምድራችሁ በድግምቱ ሊያወጣችሁ ይፈልጋልና ምንን ታዛላችሁ» (አላቸው)፡፡

36. አሉት «እርሱን ወንድሙንም አቆይና በየከተሞቹ ሰብሳቢዎችን ላክ፡፡

37. «በጣም ዐዋቂ ድግምተኞችን ሁሉ ያመጡልሃልና፡፡»

38. ድግምተኞቹም በታወቀ ቀን ቀጠሮ ተሰበሰቡ፡፡

39. ለሰዎቹም «እናንተ ተሰብስባችኋልን» ተባለ፡፡

40. «ድግምተኞቹን እነሱ አሸናፊዎች ቢኾኑ እንከተል ዘንድ» (ተባለ)፡፡

41. «ድግምተኞቹም በመጡ ጊዜ ለፈርዖን እኛ አሸናፊዎች ብንሆን ለእኛ በእርግጥ ዋጋ አለን» አሉት፡፡

42. «አዎን፤ እናንተም ያን ጊዜ ከባለሟሎቹ ትኾናላችሁ» አላቸው፡፡

43. ሙሳ «ለእነርሱ እናንተ የምትጥሉትን ጣሉ» አላቸው፡፡

44. ገመዶቻቸውንና በትሮቻቸውንም ጣሉ፡፡ «በፈርዖንም ክብር ይኹንብን፡፡ እኛ በእርግጥ አሸናፊዎቹ እኛ ነን» አሉ፡፡

45. ሙሳም በትሩን ጣለ፡፡ ወዲያውም እርሷ የሚያስመስሉትን ሁሉ ትውጣለች፡፡

46. ድግምተኞቹም ሰጋጆች ኾነው ወደቁ፡፡

47. (እነሱም) አሉ «በዓለማት ጌታ አመንን፡፡

48. «በሙሳና በሃሩን ጌታ፡፡»

49. (ፈርዖንም) «ለእናንተ ሳልፈቅድላችሁ በፊት ለእርሱ አመናችሁን እርሱ ያ ድግምትን ያስተማራችሁ ታላቃችሁ ነው፡፡ ወደፊትም (የሚያገኛችሁን) በእርግጥ ታውቃላችሁ፡፡ እጆቻችሁንና እግሮቻችሁን (ቀኝና ግራን) በማናጋት እቆረርጣለሁ፡፡ ሁላችሁንም እሰቅላችኋለሁም» አለ፡፡

50. (እነርሱም) አሉ «ጉዳት የለብንም፡፡ እኛ ወደ ጌታችን ተመላሾች ነን፡፡

51. «እኛ የምእምናን መጀመሪያ በመኾናችን ጌታችን ኀጢአቶቻችንን ለእኛ ሊምር እንከጅላለን፡፡»

52. ወደ ሙሳም «ባሮቼን ይዘህ ሌሊት ኺድ፡፡ እናንተ የሚከተሉዋችሁ ናችሁና» ስንል ላክን፡፡

53. ፈርዖንም በየከተሞቹ ሰብሳቢዎችን (እንዲህ ሲል) ላከ፡፡

54. «እነዚህ ጥቂቶች ጭፈሮች ናቸው፡፡

55. «እነርሱም ለእኛ አስቆጪዎች ናቸው፡፡

56. «እኛም ብዙዎች ጥንቁቆች ነን፤» (አለ)፡፡

57. አወጣናቸውም፡፡ ከአትክልቶችና ከምንጮች፡፡

58. ከድልቦችም ከመልካም መቀመጫዎችም፡፡

59. እንደዚሁ ለእስራኤል ልጆች አወረስናትም፡፡

60. ፀሐይዋ ስትወጣም ተከተሉዋቸው፡፡

61. ሁለቱ ጭፍሮችም በተያዩ ጊዜ የሙሳ ጓዶች «እኛ(የፈርዖን ሰዎች) የሚደርሱብን ነን» አሉ፡፡

62. (ሙሳ) «ተዉዉ! ጌታዬ ከእኔ ጋር ነው፡፡ በእርግጥ ይመራኛል» አለ፡፡

63. ወደ ሙሳም «ባሕሩን በበትርህ ምታው» ስንል ላክንበት፡፡ (መታውና) ተከፈለም፡፡ ክፍሉም ሁሉ እንደ ታላቅ ጋራ ኾነ፡፡

64. እዚያም ዘንድ ሌሎችን አቀረብን፡፡

65. ሙሳንም ከእርሱ ገር ያሉትንም ሰዎች ሁሉንም አዳን፡፡

66. ከዚያም ሌሎቹን አሰጠምን፡፡

67. በዚህ ውስጥ ታላቅ ታምር አለበት፡፡ አብዛኞቻቸውም አማኞች አልነበሩም፡፡

68. ጌታህም እርሱ አሸናፊው አዛኙ ነው፡፡

69. በእነሱም (በሕዝቦችህ) ላይ የኢብራሂምን ወሬ አንብብላቸው፡፡

70. ለአባቱና ለሕዝቦቹ «ምንን ትግገዛላችሁ» ባለ ጊዜ፡፡

71. «ጣዖታትን እንገዛለን፤ እርሷንም በመገዛት ላይ እንቆያለን» አሉ፡፡

72. (እርሱም) አለ «በጠራችኋቸው ጊዜ ይሰሟችኋልን

73. «ወይስ ይጠቅሟችኋልን ወይስ ይጎዷችኋልን»

74. «የለም! አባቶቻችን እንደዚሁ ሲሠሩ አገኘን» አሉት፡፡

75. «ትግገዙት የነበራችሁትን አስተዋላችሁን

76. «እናንተም የቀድሞዎቹ አባቶቻችሁም (የተግገዛችሁትን)፡፡»

77. «እነሱም (ጣዖቶቹ) ለእኔ ጠላቶች ናቸው፡፡ ግን የዓለማት ጌታ ሲቀር (እርሱ ወዳጄ ነው)፡፡

78. «(እርሱ) ያ የፈጠረኝ ነው፡፡ እርሱም ይመራኛል፡፡

79. «ያም እርሱ የሚያበላኝና የሚያጠጣኝ ነው፡፡

80. «በታመምኩም ጊዜ እርሱ ያሽረኛል፡፡

81. «ያም የሚገድለኝ ከዚያም ሕያው የሚያደርገኝ ነው፡፡

82. ያም በፍርዱ ቀን ኀጢአቴን ለእኔ ሊምር የምከጅለው ነው፡፡

83. ጌታዬ ሆይ! ዕውቀትን ስጠኝ! በደጋጎቹም ሰዎች አስጠጋኝ፡፡

84. በኋለኞቹም ሕዝቦች ውስጥ ለእኔ መልካም ዝናን አድርግልኝ፡፡

85. የጸጋይቱን ገነት ከሚወርሱትም አድርገኝ፡፡

86. ለአባቴም ማር፡፡ እርሱ ከተሳሳቱት ነበረና፡፡

87. በሚቀሰቀሱበት ቀንም አታዋርደኝ፡፡

88. ገንዘብም ልጆችም በማይጠቅሙበት ቀን፡፡

89. ወደ አላህ በንጹህ ልብ የመጣ ሰው ቢኾን እንጅ፡፡»

90. ገነትም ለፈሪዎች በምትቀረብበት (ቀን)፡፡

91. ገሀነምም ለጠመሞች በምትገለጽበት (ቀን)፡፡

92. ለእነሱም በሚባል ቀን «ትግገዟቸው የነበራችሁት የት ናቸው»

93. «ከአላህ ሌላ ሲኾኑ ይረዱዋችኋልን ወይስ (ለራሳቸው) ይርረዳሉን»

94. በውስጧም እነሱና ጠማሞቹ በፊቶቻቸው ተጥለው ይንከባለላሉ፡፡

95. የሰይጣንም ሰራዊቶች መላውም (ይጣላሉ)፡፡

96. እነርሱም በእርሷ ውስጥ የሚከራከሩ ኾነው ይላሉ፡-

97. በአላህ እንምላለን፤ እኛ በግልጽ መሳሳት ውስጥ ነበርን፡፡

98. (ጣዖቶቹን) በዓለማት ጌታ ባስተካከልናችሁ ጊዜ፡፡

99. አመጸኞቹም እንጅ ሌላ አላሳሳተንም፡፡

100. ከአማላጆችም ለእኛ ምንም የለንም፡፡

101. አዛኝ ወዳጂም (የለንም)፡፡

102. ለእኛም አንዲት ጊዜ መመለስ በኖረችንና ከአማኞቹ በኾን እንመኛለን (ይላሉ)፡፡

103. በዚህ ውስጥ አስደናቂ ግሳጼ አልለበት፡፡ አብዛኞቻቸውም አማኞች አልነበሩም፡፡

104. ጌታህም እርሱ በእርግጥ አሸናፊው አዛኙ ነው፡፡

105. የኑሕ ሕዝቦች መልክተኞችን አስተባበሉ፡፡

106. ወንድማቸው ኑሕ ለእነሱ ባላቸው ጊዜ «አትጠነቀቁምን

107. «እኔ ለእናንተ ታማኝ መልክተኛ ነኝ፡፡

108. «አላህንም ፍሩ ታዘዙኝም፡፡

109. «በእርሱም ላይ ምንም ዋጋ አልጠይቃችሁም፡፡ ዋጋዬ በዓለማት ጌታ ላይ እንጅ በሌላ ላይ አይደለም፡፡

110. «አላህንም ፍሩ፤ ታዘዙኝም፡፡»

111. (እነርሱም) «ወራዶቹ የተከተሉህ ኾነህ ለአንተ እናምናለን» አሉት፡፡

112. (እርሱም) አላቸው «ይሠሩት በነበሩት ነገር ምን ዕውቀት አለኝ፡፡

113. «ምርመራቸው በጌታዬ ላይ እንጅ በሌላ ላይ አይደለም፡፡ ብታውቁ ኖሮ (ይህንን ትርረዱ ነበር)፡፡

114. «እኔም አማኞችን አባራሪ አይደለሁም፡፡

115. «እኔ ግልጽ አስፈራሪ እንጅ ሌላ አይደለሁም፡፡»

116. «ኑሕ ሆይ! (ከምትለው) ባትከለከል በእርግጥ ከሚወገሩት ትኾናለህ» አሉት፡፡

117. (እርሱም) አለ «ጌታዬ ሆይ! ሕዝቦቼ አስተባበሉኝ፡፡

118. «በእኔና በእነርሱም መካከል (ተገቢ) ፍርድን ፍረድ፡፡ አድነኝም፡፡ ከእኔ ጋር ያሉትንም ምእምናን፡፡»

119. እርሱንም ከእርሱ ጋር ያለውንም ሁሉ በተመላው መርከብ ውስጥ አዳን፡፡

120. ከዚያም በኋላ ቀሪዎቹን አሰጠምን፡፡

121. በዚህ ውስጥ ታላቅ ግሳጼ አለበት፡፡ አብዛኞቻቸውም አማኞች አልነበሩም፡፡

122. ጌታህም እርሱ በእርግጥ አሸናፊው አዛኙ ነው፡፡

123. ዓድ መልክተኞችን አስተባበለች፡፡

124. ወንድማቸው ሁድ ለነርሱ ባላቸው ጊዜ «አትጠነቀቁምን

125. «እኔ ለናንተ ታማኝ መልክተኛ ነኝ፡፡

126. «አላህንም ፍሩ ታዘዙኝም፡፡

127. «በእርሱም ላይ ምንም ዋጋ አለምናችሁም፡፡ ዋጋዬ በዓለማት ጌታ ላይ እንጅ በሌላ ላይ አይደለም፡፡

128. «የምትጫወቱ ኾናችሁ በከፍተኛ ስፍራ ሁሉ ላይ ምልክትን ትገነባላችሁን

129. «የውሃ ማጠራቀሚያዎችንና ሕንፃዎችንም ዘላለም መኖርን የምትከጅሉ ኾናችሁ ትሠራላችሁን

130. «በቀጣችሁም ጊዜ ጨካኞች ኾናችሁ ትቀጣላችሁን

131. «አላህንም ፍሩ፤ ታዘዙኝም፡፡

132. «ያንንም በምታውቁት (ጸጋ) ያጣቀማችሁን ፍሩ፡፡

133. «በእንስሳዎችና በልጆች ያጣቀማችሁን፡፡

134. «በአትክልቶችና በምንጮችም፡፡

135. «እኔ በእናንተ ላይ የታላቅን ቀን ቅጣት እፈራለሁና፡፡»

136. (እነርሱም) አሉ «ብትገስጽም ወይም ከገሳጮቹ ባትኾንም በእኛ ላይ እኩል ነው፤ (ያለንበትን አንለቅም)፡፡

137. «ይህ የፊተኞቹ ሰዎች ፀባይ እንጅ ሌላ አይደለም፡፡

138. «እኛም የምንቅቀጣ አይደለንም» (አሉ)፡፡

139. አስተባበሉትም፡፡ አጠፋናቸውም፡፡ በዚህም ውስጥ እርግጠኛ ግሳጼ አለበት፡፡ አብዛኞቻቸውም ምእመናን አልነበሩም፡፡

140. ጌታህም እርሱ በእርግጥ አሸናፊው አዛኙ ነው፡፡

141. ሰሙድ መልክተኞችን አስተባበለች፡፡

142. ወንድማቸው ሷሊህ ለእነርሱ ባላቸው ጊዜ «አትጠነቀቁምን

143. «እኔ ለእናንተ ታማኝ መልክተኛ ነኝ፡፡

144. «አላህንም ፍሩ፤ ታዘዙኝም፡፡

145. «በእርሱም ላይ ምንም ዋጋ አልለምናችሁም፡፡ ዋጋዬ በዓለማት ጌታ ላይ እንጅ በሌላ ላይ አይደለም፡፡

146. «በዚያ እዚህ ባለው (ጸጋ) ውስጥ የረካችሁ ኾናችሁ ትተዋላችሁን

147. «በአትክልቶችና በምንጮች ውስጥ፡፡

148. «በአዝመራዎችም ፍሬዋ የበሰለ በኾነች ዘንባባም፤ (ውስጥ ትተዋላችሁን)

149. «ብልሆች ኾናችሁ ከጋራዎች ቤቶችንም ትጠርባላችሁ፡፡

150. «አላህንም ፍሩ፤ ታዘዙኝም፡፡

151. «የወሰን አላፊዎችንም ትዕዛዝ አትከተሉ፡፡

152. «የእነዚያን በምድር ላይ የሚያጠፉትንና የማያበጁትን፡፡»

153. (እነሱም) አሉ «አንተ በብዙ ከተደገመባቸው ሰዎች ብቻ ነህ፡፡

154. «አንተ ብጤያችን ሰው እንጅ ሌላ አይደለህም፡፡ ከእውነተኞቹም እንደኾንክ ተዓምርን አምጣ፡፡»

155. (እርሱም) አለ «ይህች ግመል ናት፡፡ ለእርሷ የመጠጥ ፋንታ አላት፡፡ ለእናንተም የታወቀ ቀን ፋንታ አላችሁ፡፡

156. «በክፉም አትንኳት፡፡ የታላቅ ቀን ቅጣት ይይዛችኋልና፡፡»

157. ወጓትም፡፡ ወዲያውም ተጸጻቾች ኾነው አነጉ፡፡

158. ቅጣቱም ያዛቸው፡፡ በዚህም ውስጥ ግሳፄ አልለበት፡፡ አብዛኞቻቸውም ምእመናን አልነበሩም፡፡

159. ጌታህም እርሱ በእርግጥ አሸናፊው አዛኙ ነው፡፡

160. የሉጥ ሕዝቦች መልክተኞችን አስተባባሉ፡፡

161. ወንድማቸው ሉጥ ለእነርሱ ባለ ጊዜ «አትጠነቀቁምን

162. «እኔ ለእናንተ ታማኝ መልክተኛ ነኝ፡፡

163. «አላህንም ፍሩ፤ ታዘዙኝም፡፡

164. «በእርሱም ላይ ምንም ዋጋ አልለምናችሁም፡፡ ዋጋዬ በዓለማት ጌታ ላይ እንጅ በሌላ ላይ አይደለም፡፡

165. «ከዓለማት ሰዎች ወንዶችን ትመጣላችሁን

166. «ከሚስቶቻችሁም ጌታችሁ ለናንተ የፈጠረላችሁን ትተዋላችሁን በእውነቱ እናንተ ወሰን አላፊዎች ሕዝቦ ናችሁ፡፡»

167. (እነርሱም) አሉ «ሉጥ ሆይ! ባትከለከል በእርግጥ (ከአገር) ከሚወጡት ትኾናለህ፡፡»

168. (እርሱም) አለ «እኔ ሥራችሁን ከሚጠሉት ሰዎች ነኝ፡፡

169. «ጌታዬ ሆይ! እኔንም ቤተሰቦቼንም ከሚሠሩት ሥራ (ቅጣት) አድነን፡፡»

170. እርሱንም ቤተሰቦቹንም በጠቅላላ አዳንናቸው፡፡

171. በቀሪዎቹ ውስጥ የኾነች አሮጊት ብቻ ስትቀር (እርሷ ጠፋች)፡፡

172. ከዚያም ሌሎቹን አጠፋን፡፡

173. በእነሱም ላይ (የድንጋይን) ዝናምን አዘነምንባቸው፡፡ የተስፈራሪዎቹም ዝናም (ምንኛ) ከፋ፡፡

174. በዚህ ውስጥ አስደናቂ ተዓምር አልለበት፡፡ አብዛኞቻቸውም ምእመናን አልነበሩም፡፡

175. ጌታህም እርሱ በእርግጥ አሸናፊው አዛኙ ነው፡፡

176. የአይከት ሰዎች መልክተኞችን አስተባበሉ፤

177. ሹዕይብ ለእነርሱ ባላቸው ጊዜ «አትጠነቀቁምን

178. «እኔ ለእናንተ ታማኝ መልክተኛ ነኝ፡፡

179. «አላህንም ፍሩ፤ ታዘዙኝም፡፡

180. «በርሱም ላይ ምንም ዋጋ አልጠይቃችሁም፡፡ ዋጋዬ በዓለማት ጌታ ላይ እንጅ በሌላ ላይ አይደለም፡፡

181. «ስፍርን ሙሉ፡፡ ከአጉዳዮቹም አትኹኑ፡፡

182. «በትክክለኛ ሚዛንም መዝኑ፡፡

183. «ሰዎችንም ነገሮቻቸውን አታጉድሉባቸው፡፡ በምድርም ላይ አጥፊዎች ኾናችሁ አታበላሹ፡፡

184. «ያንንም የፈጠራችሁን የቀድሞዎቹንም ፍጡሮች (የፈጠረውን) ፍሩ፡፡»

185. አሉ «አንተ በብዛት ከተደገመባቸው ሰዎች ነህ፡፡

186. «አንተም ብጤያችን ሰው እንጅ ሌላ አይደለህም፡፡ እነሆ ከውሸታሞች ነህ ብለን እንጠረጥርሃለን፡፡

187. «ከእውነተኞቹም እንደኾንክ በእኛ ላይ ከሰማይ ቁራጭን ጣልብን፡፡»

188. «ጌታዬ የምትሠሩትን ሁሉ ዐዋቂ ነው፤» አላቸው፡፡

189. አስተባበሉትም፡፡ የጥላይቷ ቀን ቅጣትም ያዛቸው፡፡ እርሱ የከባድ ቀን ቅጣት ነበርና፡፡

190. በዚህ ውስጥ አስደናቂ ተዓምር አልለበት፡፡ አብዛኞቻቸውም ምእምናን አልነበሩም፡፡

191. ጌታህም እርሱ በእርግጥ አሸናፊው አዛኙ ነው፡፡

192. እርሱም (ቁርኣን) በእርግጥ ከዓለማት ጌታ የተወረደ ነው፡፡

193. እርሱን ታማኙ መንፈስ (ጂብሪል) አወረደው፤

194. ከአስፈራሪዎቹ (ነቢያት) ትኾን ዘንድ በልብህ ላይ (አወረደው)፡፡

195. ግልጽ በኾነ ዐረብኛ ቋንቋ፡፡

196. እርሱም (ቁርኣን) በቀድሞዎቹ መጻሐፍት ውስጥ (የተወሳ ነው)፡፡

197. የእስራኤል ልጆች ሊቃውንት የሚያውቁት መኾኑ ለእነርሱ (ለመካ ከሓዲዎች) ምልክት አይኾናቸውምን

198. ከአዕጀሞች ባንዱ ላይ ባወረድነውም ኖሮ፤

199. በእነርሱ ላይ ባነበበውም በእርሱ አማኞች አይኾኑም ነበር፡፡

200. እንደዚሁ (ማስተባበልን) በተንኮለኞች ልቦች ውስጥ አስገባነው፡፡

201. አሳማሚ ቅጣትን እስከሚያዩ ድረስ በእርሱ አያምኑም፡፡

202. እነርሱ የማያውቁ ሲኾኑ (ቅጣቱ) ድንገት እስከሚመጣባቸውም ድረስ (አያምኑም)፡፡

203. (በመጣባቸው ጊዜ) «እኛ የምንቆይ ነን» እስከሚሉም (አያምኑም)፡፡

204. በቅጣታችን ያቻኩላሉን

205. አየህን ብዙ ዓመታትን ብናጣቅማቸው፤

206. ከዚያም ያ ይስፈራሩበት የነበሩት ቢመጣባቸው፤

207. ይጣቀሙበት የነበሩት ሁሉ ከእነሱ ምንም አያብቃቃቸውም፡፡

208. አንዲትንም ከተማ ለእርሷ አስፈራሪዎች ያሏት (እና ያስተባበለች) ኾና እንጅ አላጠፋንም፡፡

209. (ይህች) ግሳፄ ናት፡፡ በዳዮችም አልነበርንም፡፡

210. ሰይጣናትም እርሱን (ቁርኣንን) አላወረዱትም፡፡

211. ለእነርሱም አይገባቸውም፤ አይችሉምም፡፡

212. እነርሱ (የመላእክትን ንግግር) ከመስማት ተከለከሉ ናቸው፡፡

213. ከአላህም ጋር ሌላን አምላክ አትግገዛ፤ ከሚቀጡት ትኾናለህና፡፡

214. ቅርቦች ዘመዶችህንም አስጠንቅቅ፡፡

215. ከምእምናንም ለተከተሉህ ሰዎች ክንፍህን ዝቅ አድርግ፤ (ልዝብ ኹን)፡፡

216. «እንቢ» ቢሉህም «እኔ ከምትሠሩት ንጹሕ ነኝ» በላቸው፡፡

217. አሸናፊ አዛኝ በኾነው (ጌታህ) ላይም ተጠጋ፡፡

218. በዚያ ለሶላት በምትቆም ጊዜ በሚያይህ፡፡

219. በሰጋጆች ውስጥ መዘዋወርህንም (በሚያየው ጌታህ ላይ ተጠጋ)፡፡

220. እነሆ እርሱ ሰሚው ዐዋቂው ነውና፡፡

221. ሰይጣናት በማን ላይ እንደሚወርዱ ልንገራችሁን

222. በውሸታም ኀጢአተኛ ሁሉ ላይ ይወርዳሉ፡፡

223. የሰሙትን (ወደ ጠንቋዮች) ይጥላሉ፡፡ አብዛኞቻቸውም ውሸታሞች ናቸው፡፡

224. ባለ ቅኔዎችንም ጠማማዎቹ ይከተሉዋቸዋል፡፡

225. እነርሱ በ(ንግግር) ሸለቆ ሁሉ የሚዋልሉ መኾናቸውን አታይምን

226. እነሱም የማይሠሩትን ነገር የሚናገሩ መኾናቸውን (አታይምን)፤

227. እነዚያ ያመኑና መልካም ሥራዎችን የሠሩ አላህንም በብዛት ያወሱ ከተበደሉም በኋላ (በቅኔ) የተከላከሉ ሲቀሩ፤ (እነርሱ አይወቀሱም)፡፡ እነዚያም የበደሉ (ከሞቱ በኋላ) እንዴት ያለን መመለስ እንደሚመለሱ በእርግጥ ያውቃሉ፡፡